Yaşlı kızılderili reisi kulübesinin önünde torunuyla oturmuş, az ötede birbiriyle boğuşup duran iki köpeği izliyormuş. Köpeklerden biri beyaz, biri siyahmış. Oniki yaşındaki çocuk kendini bildi bileli o köpekler dedesinin kulübesi önünde boğuşup dururlarmış. Çocuk, kulübeyi korumak için bir köpeğin yeterli olduğunu düşündüğünden,dedesinin ikinci köpeğe neden ihtiyacı olduğunu ve renklerinin neden siyah ve beyaz olduğunu sormuş. Yaşlı reis, bilgece bir gülümsemeyle torununun sırtını sıvazlamış.
"Onlar" demiş, "benim için iki simgedir evlat."
"Neyin simgesi ?" diye sormuş çocuk.
"İyilik ile kötülüğün simgesi. Aynen şu gördüğün köpekler gibi, iyilik ve kötülük de içimizde sürekli mücadele eder durur. Onları seyrettikçe ben hep bunu düşünürüm. Onun için yanımda tutarım onları."
Çocuk, mücadele varsa, kazananı da olmalı diye düşünmüş ve merakla sormuş:
"Peki", sence hangisi kazanır bu mücadeleyi?"
Bilge reis, derin bir gülümsemeyle bakmış torununa:
"Hangisi mi evlat? Ben hangisini daha iyi beslersem o kazanır !"

Selam, sevgi ve saygılarımla

Cengiz

--------------------------------------------------------------------------------

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

Sayın Cengiz Bey,

Çok değerli Cengiz Bey, gönderdiğin harikulade güzel maili aldım. Öyle bir hikaye anlatmışsın ki yedi milyar insanın bundan alacağı büyük bir ders var. İnşallah okuyanlar bu dersi alırlar.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Aziz Ruhları Şad Olsun.