|
Konu : “Yaradılanı hoş gör, Yaradandan ötürü”.
Gönderen :
Ekrem Hondur
Tarih :
12/28/2017 5:00:41 PM
.
Sami Efendi Hazretleri, Darul-Fünun Hukuk Fakültesini birincilikle bitirdiğinde bir Allah dostuna gidip tavsiyelerini istemiş. Onun güzel ve temiz halini pek beğenen bu değerli zat:
" Evladım bu tahsil de güzeldir ama sen asıl tahsili ikmal etmeye bak. Seni irfan mektebine kaydedelim orada da gönül ilimlerini ve ahiret sırlarını öğren." demiş.
"- Evladım o mektepteki tahsilin ilk dersi incitmemek ,son dersi de incinmemektir.İlk dersi öğrenmek nispeten kolaydır.Ama son dersten çok az insan geçer.”
Gerçekten de incitmemeyi insan başarabilir ama incinmemek çok zor bir gönül işidir.Bunu başarmak ancak Peygamber yolunda bir nefis tezkiyesi ve kalb kemâline ulaşmakla mümkündür. Hazreti Peygamber (s.a.v) Taif'te taşlanıp hakaret gördüğünde melekler: " Ey Allah'ın Resulü! Dilersen şu iki dağı kaldırıp buranın zalim halkını helak edelim." demişlerdi.
Ancak alemlere rahmet olarak gönderilmiş olan yüce Peygamber meleklerin bu teklifini kabul etmediği gibi, mübarek yüzünü Taif tarafına çevirdi ve ahalisinin hidayet bulmaları için dua eyledi.
İncindiğimiz zaman bunu hatırlamak belki bizlerin gerekli sabır, teslimiyet ve tevekküle ulaşmamıza yardım eder. Allah, mübarek insanların feyiz, teslimiyet, sabır ve hikmet dolu hallerinden bizlere de hisseler nasib eylesin. Amin.
--------------------------------------------------------------------------------
Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :
Değerli yavrum, şu anda kainatta yedi milyar insan yaşıyor. Bunların hiçbiri ideal, mükemmel, kusursuz, noksansız değil. Hepimizin artılarımızın yanında eksilerimiz de var. Eğer insanlara hoşgörüyle bakmazsak kimseyle anlaşamayız. Kimseyle dialog kuramayız. Onun için Yunus:
“Yaradılanı hoş gör, Yaradandan ötürü”
diyor. Değerli yavrum, eğer biz şu hayatı bir cennete çevirmek istiyorsak hoşgörülü olmaya mecburuz. Hoşgörü, hayatın olmazsa olmazıdır. Birisi bir hata yaptığı zaman rahmetli annem gibi davranırsa mesele kalmaz. Sevgili anneciğim bir çocuk kendisini incittiği zaman “Hoşgörelim yavrum” derdi, “daha o çocuk, ne yaptığını bilmiyor, bir genç kendisini incittiği zaman zavallı, bir taraftan gençliğinin getirdiği fizyolojik bunalımlarla uğraşıyor, bir taraftan hayata intibak için, tahsil için, toplumda bir yer edinebilmek için, iyi bir eş bulabilmek için çırpınıyor”, der, onu hoşgörürdü. Eğer kendisini inciten yaşlı bir insan ise “Kimbilir, hayatında ne zorluklar çekti, ne çilelere maruz kaldı, Allah yardımcısı olsun” der, onu hoş görürdü. Hayat böyle yavrum. Madem ki her zerreden zikreden Allah’tır, bizi kıran, inciten insanlar belki de bilmeyerek bizi imtihan ediyorlar. Bizler sevmek için, hizmet etmek için dünyaya geldik. Bizim vazifemiz tek istisna olmadan bütün insanları sevmek, ve onlara hizmet etmektir. Olaya bu gözle bakarsak kime incineceğiz? Biz, bizi kıarn, nciten insanlara el uzatmakla, hayır dua etmekle görevliyiz. O zaman mesele kalmıyor. Lokantada her masa kendi hesabını öder. Bu böylece biline.
Selam, sevgi ve saygı ile.
Hepsinin Aziz Ruhlarına Fatihalarla.
|
Geri Dön