Yine Mesnevi’den bir hikaye: “Bir adam Hz.İsa’ya bana diriltmeyi öğret, der. Bilgide tamah! Bana da öğret. Ben peygamberim, der Hz.İsa, sen beceremezsin. Olsun sen öğret, ben de senin gibi bir adamım, der, O kadar ısrar eder ki, Hz.İsa dayanamaz, ona diriltmeyi öğretir. O da karşısına çıkan ilk kuru kafayı diriltir, koca bir aslan çıkar ve adamı yutar. Hz.İsa aslana sorar, adamı niye yuttun, diye. Ahmaktı da onun için yuttum, der. Der ki, senin gibi bir mürşid-i kamil bulmuş, kalbimi dirilt diye önünde oturacağı yerde ilmine tamah etti de o ilmi de yanlış kullandı, der.”

Ne kadar güzel! Hakkımız olmayan şeyi istemek, o bizim felaketimizden başka bir şey değildir. Yani bilgi, ilim denilen şeyin, irfan olmadan ne faydası vardır ki? Onun idrakinde olmak ümidiyle dualarımla ellerinizden öpüyorum,

Saygılarımla,