Sizden Gelenler

Yüce Allahtan acil şifalar dileyerek sözlerime başlamak istiyorum. 26 yasında kamu kurumda çalışan biriyim. Her genç gibi birçok hayallerim var. Annemi kaybettim tek çocuğum babamla yaşıyorum. Bazen bu durum içinden çıkılmaz bir hal alıyor. Ne yaparsam yapayım mutlu olamıyorm. İnançlı bir insanım kendimi her anlamda gelistimeye çalışıyorum. Okuyorum araştırıyorum. Psikiyatr, psikolog , kişisel gelişim herşsey. Tasavvufla ilgileniyorum kendimi o anlamda yetiştirmeye çalışıyorum ama nafiie. Zorlama ibadet yapıyorum sanki. İçindem hiçbirşey yapmak gelmiyor. Hayat mucadelemi kaybetmiş gibiyim sanki yaşayan ölü gibi. Bu durumu değiştirmek için elimden geleni yapıyorum. Yapayalnız hissediyorum kendimi. Babam bile görmüyor bu durumu anlaşamıyoruz zaten.bazen sabrımın son noktalarında kalıyorum onun karışısında, ama elimden geleni yapıyorum onu mutlu etmek için. Hayatımda çok düzgün çok iyi bir insan var ALLAH Nasip ederse evleneceğiz. Onun varlığı bile mutlu etmiyor beni bazı zamanlarda. Dünyadakı hiçbir şey aslında mutlu etmiyor ya da elimde olmadığı için mutlu değilim. Karmakarışığım. Ailem ve çevremdeki insanlar laf olsun diye yanımdalar. Maddeleri var varlıkları yook. Neden yazdıgımı bilmiyorum. Belki de bi çıkış yolu aradığımdan. İçimden geldiği gibi yazdım. Ellerinizden öpüyorum.

Kıymetli yavrum, şunu iyi bil ki biz kimseyi mutlu etmeye mecbur da değiliz memur da değiliz. Baban mutlu olamıyorsa cehennemin dibine kadar. Kimse kimseyi mutlu edemez aslında. Ancak gerçekten Allah ve Peygamber yolunda olanlar mutlu olabilir. Baban böyle değilse senin kabahatin ne? Sen kendi dünyanı kendin kur, o dünyayı Allah’tan, Peygamber’den, güzel sanatlardan, bilimden, tasavvuftan gelen güzelliklerle sen doldur. Gerisini boş ver.


	[Ana Sayfa] [Sabri Tandoğan] [Kitapları] [Yazıları] [Röportajları] [Resim Albümü] [Sizden Gelenler] [Dosya Arşivi] [Arama] [İletişim]