Sabri Bey Merhaba, Size bir sorum olacak ama ondan önce şunu belirteyim: Siz bence çoğu konuda bildiğinizden daha azını söylüyorsunuz. Bazı konuları kabullere yahut formüllere mi indirgiyorsunuz? Böylece hakikatleri gizliyor musunuz acaba? Böyle bir tereddüt oluştu bende yazılarınızı okuyunca. İnsanların anlamayacağını mı varsayıyorsunuz? Oysa hakikati her insan anlayabilir, sonra beğenir yahut beğenmez. Sorum şu: Benim eşim beni sevdiğini iddia ediyor, bense onun beni sevmedğini iddia ediyorum. "Aslında ikimiz de benciliz, ikimiz de kendimizi seviyoruz." diyorum. Zaman zaman delillerini de ortaya koyuyorum. Bunu kabullenmiyor. Reddettikçe bence daha da bencilleşiyor. Fakat ben şöyle diyorum: "Kalpler karşılıklıdır. Benim sana karşı duygularım senin bana karşı duygularını da açıklar." Bu yaklaşım yanlış mıdır? Ben şimdiye kadar gerek şehvet gerekse aşk adı altında hep kendimi sevdim. Bunu görebiliyorum. Bu benim gerçek sevgi kabiliyetinden mahrum olduğumu mu gösterir? Yoksa benim içindeki gerçek sevgiyi harekete geçirecek kimseyle karşılaşmadığımdan da böyle? Riyayla beraber yaşamaktansa boşanmak daha dürüstçe değil mi? Bu gibi sorularım var. Ama özünde sorum bir tane: Kendini sevmek ile hakiki sevgi arasında nasıl bir ilişki vardır? Bu ikisi nasıl tecelli ederler? Saygılar sunar, cevabınız için teşekkür ederim.