Öncelikle böylesi güzel bir hizmet sunduğunuz için saygıdeğer gönül dostu Sayın Sabri Tandoğan Beyefendiye ve sitenin hazırlanmasında emeği geçen kardeşlerimize sonsuz teşekkür ediyorum. Sizlerle beni derinden etkileyen bir güzelliği paylaşmak istiyorum. Geçen gün bir taksiye bindim. Ellili yaşlarda, temiz yüzlü bir beydi. Yolculuk esnasında sohbet ederken kendisinin Çorumlu olduğunu ifade etti. Ben de bunun üzerine küçükken, bir kurban bayramında memlekete giderken arabamızın Çorumda arıza yapışını ve Çorumlu bir ailenin bize gösterdiği olağanüstü misafirperverliği anlattım. Tabi şoför bey de Çorumlu olmanın verdiği hoşnutlukla bana başından geçen bir anısını nakletti: Soğuk bir kış günü Ankara sokaklarında müşteri bulmak için turluyormuş hastane önünde. Derken yanında bir hanımla bir bey biraz çekingen el etmiş taksiye. Sonra vazgeçmişler binmekten. Taksici önlerinde durarak binmekten neden vazgeçtiklerini sormuş. Adam:"Acaba" demiş."Burdan Ulus ne kadar tutar? Kusura bakmayın Samsun'dan geldik, hanımın ameliyatı için, harçlığımız kısıtlı da..." demiş. Taksici de burdan Ulus'un çok tutmayacağını, merak etmemelerini söylemiş. Derken binmişler taksiye ve anlatmaya başlamış adam: "Sabahtan beri hastanedeyiz. Ameliyat günü vermelerini bekliyoruz. Fakat eşim çok üşüdü burda onun için otele götürüyorum. Otel de soğuk ama en azından battaniyenin altına girer ısınır dedik. Kimsemiz de yok Ankara'da." deyince şoför bey dayanamamış bir teklifte bulunmuş karı kocaya. Demiş ki: "Eğer kabul ederseniz bizim fakirhanede misafirimiz olur musunuz? Allah ne verdiyse yeriz." Bu teklifi büyük bir minnettarlıkla kabul etmişler. Şoför beyin hanımı da güler yüzle karşılamış karı kocayı. Banyolarını yaptırmış, sıcacık yataklarda yatırmış, üç gün ağırlamışlar misafirlerini. Üçüncü gün ameliyat olmuş hanım. Yine ellerinden geldikçe ilgilenmişler hastanede de bir anne bir baba gibi. Derken iyileşip dönmüşler memleketlerine. Her gün arayıp davet etmişler Samsun'a. Bizler de sizi ağırlamak istiyoruz diye. O gün bugün hala görüşürlermiş.. Hikaye bu. Şoför bey sustuğunda benim gözlerim çoktan başlamıştı akmaya.. Düşünsenize ne büyük bir ruh asaleti, engin bir gönül, ne büyük bir insan sevgisidir bu. Bu ifadeleri çoğaltabiliriz. Bana kalırsa Anadolu ruhu hala bütün güzelliğiyle yaşıyor gönüllerde. Allah bu yüce insanların sayısını arttırsın, bizlere de karşılaşmayı nasib etsin inşallah. Sevgiler, saygılar sunuyorum..

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :