Selam sevgili muhterem hocam..

Sizi ve Gönül dostlarini tanidigim günden beri bir sürü sey ögrenmeye devam ediyorum. Çok eksigim oldugunu zaten biliyordum. Fakat gerek siz degerli hocam ve gerek sitedeki arkadaslarin yazilarini okudukça ister istemez bir karamsarliga düsüyorum.Olmamasi gerek belki ama tuhaf bir kiyaslamaya giriyorum. Okuyorum anliyorum hissediyorum fakat tam manasiyla yasayamiyorum. Hep bir yanim eksik.Hep birseyler eksik. Sunu biliyorum ki sadece iyi olmak yetmiyor. Kisacasi bizi yaradana kulluk vazifemi tam manasiyla yerine getiremiyorum. Bu da beni fazlasiyla rahatsiz ediyor. Beynimin bir kösesinde hatta kalbimde devamli bir rahatsizlik ve tedirginlik söz konusu. Sadece namaz la kuran-i kerim okumakla kul olunmadigini biliyorum. Hocam bu konuda sizden yardimlarinizi bekliyorum.Insanlar hep bir kurtarici bekler ya hani bir elinden tutan bekler, ben sizi benim kurtaricim yol gösterenim olarak görüyorum. Umarim yanlis anlamazsiniz. Tam teslimiyeti herzaman yasamak istiyorum fakat yasadigim çevre ve olaylar buna hep engel oluyor. Biliyorum,bunlar seytanin ve nefsimin birer oyunlari. Aci olani da bu belki bile bile beni o kadar seven her zaman yanimda olan yaradanima ben hiçbirsey veremiyorum. Sizden ricam nerden nasil baslanir bilemiyorum ama su çirpinan acizane insana bir isik tutun. Inaniyorumki o isik yolumu aydinlatacaktir.Bu arada kitaplarinizi aldim. Onlarin da girmek istedigim bu yolda bana çok yardimci olacagina inaniyorum. Ruhum izdirap içinde çirpinip duruyor. Olmasi gereken yerde ve konumda degil. Sizin ve Gönül Dostlarinin yardimlariyla bende çok geç olmadan o ışıklı yola girecegim insallah.. Umarim beni anlamissinizdir.

Degerli vaktinizi aldigim için hakkinizi helal edin. Rabbim herzaman sizinle olsun...

--------------------------------------------------------------------------------

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

Sayın “Sevgi Çiçeği”,

Kıymetli yavrum, hiçbirimiz tam olarak yetişmiş, tekamül etmiş, bütün menfiliklerden sıyrılmış, bütün müspetleri kazanmış değiliz. Hepimiz hakikat yolunda emeklemeye çalışan kimseleriz. Onun için lütfen bu kıyaslamalardan vazgeç. Biliyor musun ben üç yaşından beri çırpınıyorum, tekamül etmek istiyorum. Bu yaşa geldim benim de birçok noksanlarım, hatalarım, fazlalıklarım var. Ama bütün mesele nedir? Son nefese kadar daha iyiye, daha güzele gitmek için olanca gücümüzle çırpınmak, gayert etmek, bunu bir aşk haline getirmek. Bunun da ilk şartı o kıyaslamalardan vazgeçmek. Biz kimiz ki, kendimizi birileriyle kıyaslıyoruz. Bu, nefsin oynadığı en büyük oyunlardan biridir. Her sabah kalktığımda derim ki “Bak yavrum, sen bu şehrin en hatalı, en kusurlu, en noksanlarla dolu insanısın. Bu şehirdeki herkes senden daha değerli. Gel, mana yolunda yürümeye çalış. Bir minicik güzellikle, hayırla, hasenatla bu işe başla. İlk olarak Resulullah Efendimizin ‘Ya hayır söyle, yahut sus’ Hadis-i Şerifini gündeme al, onu yaşamaya çalış.” Bu iş böyle yavrum. Hergün elimizden geldiği, gücümüzün yettiği kadar Allah’a yaklaşmaya çalışalım. Yerine göre bir tebessüm bile o yola girmek demektir. Bazan bir tebessüm bütün dünyayı dolaşır. Yoldan geçmeye çalışan, merdiven çıkmaya çalışan bir yaşlının koluna girmek, onu karşı tarafa geçirmek bu yola girmeye bir vesile olabilir. Bakarsın o yaşlı kadın veya yaşlı erkek veli olabilir. Öyle bir dua alırsın ki başkalarının on yılda gittiği yolu sen on saniyede aşabilirsin. Haydi yavrum, Besmele de yola koyul. Şu andan itibaren hep artı puan kazanmaya çalış. Bu basit, bu küçük iş deme. Biliyorsun Japon dilinde basit ve küçük kelimeleri yoktur. Her şey önemlidir. Haydi yavrum, bizler de dua edelim, yolun mübarek olsun. Allah, feyzini artırsın.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.