Ayla Belen

Değerli büyüğüm,

23 Nisan Ulusal  Egemenlik ve Cocuk Bayramımızı milletce coskuyla kutladık.Yaslarımız ne olursa olsun elimizde bayragımız,yüregimizdeki heyecan bizleri bulundugumuz sehrin cadde ve sokaklarına cocuklar gibi sürükledi.Birtek ellerimizde balonlar yoktu,birara onu da almayı düsünmedim degil.

  Efendim,bayram dolasıyla 3 günlük resmi tatil,ailelerin özlem gidermesine de vesile oldu.Bizim de,bu tatilde cok sevdigimiz,saydıgımız konuklarımız oldu.Evimizin icinde bayram, sokaklarda bayram.Bizim cok deger verdigimiz büyügümüzle, bu güzel bayramı Ankara'da nasıl  güzide bir mekanda paylasabiliriz diye düsündük. Once  Ankara kale'sini düsündük.Kalede bir tur atıp,Keciören' deki turizm ve is merkezi olan Estergon Kale'sindeki Konyalı restoranda ögle yemegine gittik.Konyalı restoran'ın adı Osmanlı  olarak degismis.Sordugumuzda aynı isletme olduklarını belirttiler.Adının degismesi degil,zihniyet bizi mahcup etti.Estergon  Kale'si zaten yokusta, vasıtasız cıkmak cok zor. Restorana, asansörle iki kat cıktık.Masalar özenle hazırlanmıs,salon bombos,masalara ilerledik, o esnada görevli bir bey" Efendim,aksam dügün var, salonumuz kapalı, daha üstteki kuleye buyrun" dediler.Biz, tekrar asansöre binip bu defa ücüncü kata cıktık.Ufak bir teras ve cok dik merdivenle cıkılan yemek salonu ve asansörü yok.Hepimiz belli bir yasta ve saglık sorunları olabilecek kisileriz.Ayrıca hani engelli kardeslerimizin hakları !

    21 Nisan Cumartesi aksamı dügün var,inanın sormadık kimin diye,önemli degil ki,400 kisilik bir salon ve  ögle yemegi icin gelebilecekler icin acılamayan masalar! Nerede Osmanlı'lık ? Nerede Türk misafirperverliği? Cok utanarak, basımız önümüzde, büyüğümüzle oradan ayrıldık, özür diledik defalarca. Özür dilemesi gerekenler, neden gittigimizin farkına bile varamayacak kadar duygusuzdular.

    Efendim,degerli Vahap beyin Liva pastanesindeki Ermenek'li üniversite ögrencisinin edebi ve calısması ile ilgili yazısı beni umutlandırsa da,yasadıgımız bu olay  beni cok düsündürdü. Neleri yitirdik, ne yapmalıyız diye? Gene sizi olumsuzluklar yazarak üzdüysem affedin.En derin saygıyla ellerinizden öpüyorum.

Ayla Belen

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :