Merhaba Hocam İşyerinde beleşçi bedavacı hep başkalarının mallarıyla yiyecekleriyle asalak gibi beslenen arkadaşlarımdan bıktım .Örneğin bir kahvaltı yapıcaz herkes bir şey getiriyor bir arkadaş hiçbir şey getirmiyor ve getirmem de diyor utanmadan gelip oturup yiyor.Bir başkası borç istiyor hemen yarın getirecem diyor vermiyor .Marketten bana bir tatlı al alıyorum getiriyorum parasını verecem diyor vermiyor. Almadığım zamanda hergün hani benim istediğim tatlı deyip her gün soruyor. Dolabımda bir şey görse yiyebilirmiyim deyip alıp yiyor. Hadi kahve içelim deyip hergün benim kahvemi şekerimi kullanıyorlar .Ama ben onlardan hiçbir şey istemiyorum yemiyorum da zaten gözüaçıklar yedirmezlerde. Bu insanları anlamıyorum bunlarla nasıl başedicem bilmiyorum.Yüz veriyorum astarını istiyorlar.Suratımı asıyorum neyin var deyip dalga geçiyorlar.İnsanları parmağında oynatıyorlar sahte samimiyet yalancı gülümsemeler .Bıktım artık bu insanlardan.. Arkadaşlıklar hep menfaat üzerine kurulu artık kimseyi sevmiyorum sevemiyorum da sahte oldukları için .
Saygı ve sevgilerimle.
--------------------------------------------------------------------------------
Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :
Sayın “Musdarip”,
Kıymetli yavrum, kahvaltını evinde yap. İşyerine hiçbir şey götürme. Niye gelmiyorsun derlerse artık kahvaltı yapmamaya karar verdim de. İşyerine kahve mi gidermiş. Hayatımda bunu ilk defa duyuyorum. Ne kadar da ehli keyifmişsin. İşyerine hiçbir şey götürme. Hatta arada sırada ama tatlı, ama tuzlu sen onlardan bir şey iste. hiç kimseye, istenen bir simit dahi olsa alma. Ne yazık ki bugün kurulan dostlukların çoğu sahte, samimiyetsiz, ikiyüzlü. İnsanlardan bir şey beklemeyi unut. Rahmetli Hocam, operatör doktor Münir Derman Hz., “Şimdiki zamanda insanın hakiki dostu Allah’la aynı sayıdadır.” derdi. Bu sözü de lütfen unutma.
Selam, sevgi ve saygı ile.
Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.