Sabri Baba:

-İnsanın en büyük ıstırabı gerçekten acı çektiği zaman bunu paylaşacak bir kimsesinin olmamasıdır.

- Efendim, biz başkalarının acılarını paylaştığımız zaman o kimsenin acıları, üzüntülerinde bir azalma olur mu? Mesela bir örnekle soralım, bir şehit annesini izliyoruz, onunla birlikte herkes üzülüyor. Bu o annenin acısını azaltır mı, yoksa yine o aynı acıyı o hisseder, biz de ayrıca mı üzülmüş oluruz?

Sabri Baba:

- Evet yavrum, azaltır, hafifletir.

Gerçek dost, dostunun acılarını, üzüntülerini mutlaka o anlatmasa bile hisseder. Gönül tellerinde mesafe yoktur. Acılar paylaşıldıkça azalır, sevinçler paylaşıldıkça çoğalır.

-Efendim, peki oradaki iletişim neyle kuruluyor?

Sabri Baba:

-Yavrum, gönülden gönüle yol var. Birbirini gönülden samimi olarak sevenler arasında bir gizli yol kurulur.

-Efendim, peki sevgiyi paylaşılınca çoğaltan şey nedir?

Sabri Baba:

-Orada işin içine ilahi boyutlar giriyor. Allah’ı memnun eden bir durum ortaya çıkıyor. Ama eğer karşındaki insan senin duygularını paylaşmayacaksa en iyisi sükut etmektir.

Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Onun ve Hakk'a Göçen Ailesinin Aziz Ruhları Şad Olsun.