Sevgili Hocam, öncelikle Sizi saygıyla selamlıyor ellerinizden hürmetle öpüyorum.

Saygıdeğer Hocam, bana tavsiye ettiğiniz üzere kitaplarınızı sindirerek ve notlar tutarak okumaya devam edıyorum, her bir cümlede ve sayfada yeni bir şey öğrenip onu düşünüyorum. İnşallah mana yolunda ilerlemeye devam edeceğim büyük bir inat ve sabırla.. Canım Hocam bu yol ımtıhansız olmaz bılıyorum, eşimle uzun süredir aramızda soğukluk oluştu, kendisi biraz asabi bir insan ve aşırı mükemmelliyetçidir. Yaptığım hiçbir şeyi beğenmediği gibi en ufak hatamda eleştirir ve bazen çok sesli bir biçimde bana bağırır, tabi her seferinde kalbimi kırar,ona bir şey anlatmak yada haklı olduğumu savunmak çok zor olduğu için ben hep susmayı tercih ettim yıllarca, kendi içimde üzüldüm ağladım, küstüm sonra kin tutmayan biri olduğum için yine ben hep konuştum, doğrumu yapıyorum yanlış mı bilemiyorum ama sanırım kalbim kırıla kırıla eşimden çok soğudum, aslında çok iyi bir insan, sinirli olmadığı zamanlar çok keyiflidir. Çocuklarımın ve benim hiçbir şeyimizi eksik etmez, ama ister istemez ondan baya uzaklaştım, ne yapmalıyım Hocam davranışlarımda bir yanlışlık var mı Sizce?