Sayın “Hattat”,

25.4.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, söylediğimiz bir sözün, yazdığımız bir yazının, ortaya çıkan bir hareketimizin nefsimizden mi geldiği, yoksa Allah rızası için mi sadır olduğunu anlamanın pratik yolunu soruyorsun. Bunun cevabını yine kendinden alabilirsin. O sözden, o yazıdan, o hareketten sonra sessiz, sakin bir yerde yalnızken iç dünyanı dinle. İçinde tatlı bir huzur, sıcak bir duygu, yumuşak bir ruh hali hissedersen o durumlar bizim Allah yolunda olduğumuzu gösterir. Bir pişmanlık, bir nedamet, bir iç sıkıntısı, bir bunalma, daralma hissedersek bilelim ki nefsaniyetimize uymuşuzdur. Ben dikkat ettim hanımlar günü dağıldıktan sonra bazı kimseler bir nahoş havanın içinde oluyorlar. Çehreleri asılmış, yumrukları sıkılmış, dişleri kenetlenmiş, Şükrü Saraçoğlu’ndan yenik ayrılan bir Fenerbahçe taraftarı gibi oluyorlar. Genellikle dedikodu yapılıyor bazı toplantılarda (tabi hepsi değil, o güzel insanların günahını almayalım) ses tonları yükseliyor, yüz hatları değişiyor, bağıra bağıra konuşuyorlar. Ve tatsız bir ruh hali içinde oldukları kalplerinden ve kafalarından çıkan elektrikten hemen belli oluyor. Bazan Armada’daki Uludağ’a döner yemek için giderim. Bazı günler kalabalık bir hanımlar gurubu oluyor. Gün yapıyorlar. Bazan o kadar ses yükseliyor ki insan önüne konulanı yiyemez hale geliyor. Birinde o kadar rahatsız oldum ki garsonlar beni arkadaki yönetim odasına kaçırdılar. Bütün ömrüm manevi sohbetlerde geçti. Bir kere dahi olsun böyle birşey olmadı. Orada daima sevgi, saygı, edep, incelik, haya, zarafet, güzellik hakimdi. Diyeceksiniz ki dedikoduyu erkekler de yapıyor. Doğru. Üstelik erkeklerin dedikodusu daha tehlikeli oluyor. Onlar bazan birbirlerinin işiyle, aşıyla, ekmeğiyle oynuyorlar. Benim anlatmak istediğim kadın veya erkek olması değil. O toplantıya egemen olan havanın nefsani veya rahmani olması.

Kıymetli yavrum, herhalde ne demek istediğimi anlatabildim. Yine de tereddüdün olursa lütfen yaz.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :