“İbadetin makbulü Peygamber Efendimiz gibi yaşamaya çalışmak” diye bir kalıp kalmış aklımda. Sizce doğru mudur?
Bir de, Rahmetli İzzet ERCAN, kitabında; “İbadeti insan üç sınıf üzere yapar. İlki, Rabbine yapmış olduğu saygısızlık nedeniyle pişman olmuştur, Allah’tan korktuğundan ibadet eder. Bu korku ibadetidir. Hiçbir işe yaramaz der. Diğer grup, Cennetin zevkli yaşantısı, huri ve gılmanlarla vakit geçirme arzuları için yapar. Sonuncular ise, ne korku ne de nefsani arzular olmamak şartı ile Rabbin rızasını kazanmak için yaparlar ki, makbul ibadet budur” diyor.
Bu konudaki düşüncenizi lûtfeder misiniz? Allah’a emanet olunuz
--------------------------------------------------------------------------------
Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :
Sayın “Garip”,
Kıymetli yavrum, ibadet aşkla yapıldığı zaman bir anlam ifade eder. Gerçek manada ibadet budur. Peygamber Efendimiz bütün yaşantısıyla yeryüzündeki tüm insanlara örnek olmuştur. O, bütün kainatın en büyük Efendisi, hocası, mürşididir. İnsanlar Peygamber Efendimizin yolunda gittikleri sürece memnun, mes'ut ve bahtiyar olurlar.
Selam, sevgi ve saygı ile.
Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.