Ellerinizden öperim Sabri bey. Bana söylediklerinizi çok düşündüm. Siz yerden göğe kadar haklısınız. Bana ne anamdan babamdan? 32 yaşındaki adamın daha da anasıyla babasıyla ne işi olur? Şu sonuca vardım. Benim bütün eğitim hayatım boyunca hem derslerim kötüydü, hem de arkadaş çevrem yoktu. Bu nefsime çok ağır geldi. Başarısızlık, beceriksizlik, gerizekalılık çok ağır geldi. Bunu kabul edemezdim. Benim dışımda olan nedenlerden ötürü başarısız olduğuma kendimi şartlandırdım. Bu nedenler de anam ve babamdı. Sürekli onları suçladım. Ben çok zekiydim, tüm suç anamda ve babamdaydı. Böyle yapmak zorundaydım. Çünkü benim bulunduğum şartlarda, beceriksizlik affedilmez bir kabahatti. Zaten ailemde sevgi saygı yoktu okul başarısından başka sığınacak limanım kalmıyordu. Ve de başarısızdım. Çaresizdim. Benim yakın çevremde hırsıza, şerefsize, namussuza bile saygı duyulurdu ama bir beceriksize asla. Biz o kadar gariban adamlarız ki, bizim Türk Sinemasında bile temsilcimiz yok. Mesela Cüneyt Arkın ve Kadir İnanır mafya babasını, kiralık katili, dolandırıcıyı bile oynadılar ama asla bir beceriksizi oynamadılar. Dediğim gibi, çok zeki olduğuma kendimi şartlandırdım. Bu da beni hayatı öğrenmeye ve gelişmeye kapalı yaptı. Aptallığımı ortaya çıkarma ihtimali olan her şeyden son sürat kaçtım. Aslında kaçtığım, hayatın kendisiydi. Efendim şimdi soruma geleyim. Bana Muhammedi yola girmemi söylemiştiniz. İşe ilk olarak hangi hadisle başlayayım?