Muhterem hocam, sizi epeyce bir süredir izleyen bir gönül dostunuz olarak yazdıklarınızdan farkettiğim bir görüşünüz var.

Siz Resulullah Efendimiz SAV’in hicret örneğini göstererek sabırda da bir dayanma çizgisi ve ölçüden bahsediyorsunuz. Sabırda ölçü nedir sayın büyüğüm? Bir insan bu sınır noktaya geldiğini nasıl bilebilir?

Sizi sonsuz hürmet ve sevgilerimle selamlıyor, bütün site mensuplarıyla sağlık ve huzur ile daha nice güzellikler yaşayıp, paylaşmanızı niyaz ediyorum.

--------------------------------------------------------------------------------

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

Sayın Hidayet Aydın,

Kıymetli yavrum, bazı kimseler sabır için “sonsuza kadar” diyorlar. Ben o kanaatte değilim. Kanıtı nedir derseniz, Resulullah Efendimizi gösteririm. Mekke’de gördüğü zulümler, kaba muammeleler, kötülükler öyle bir noktaya geldi ki Peygamber Efendimiz Mekke’den Medine’ye hicret etti. Bizler de tahammül hududumuzu aşacak hale gelince hicret edebiliriz. Herkes haddini bilmeli. Sabır, tahammül bir yere kadar. Şair Ümit Yaşar Oğuzcan bir şiirinde

“Bir yere kadar yaşamak güzel

Ama bir yerde ölüm güzel oluyor”

der. Sabrın da tahammülün de dayanmanın da bir çizgisi vardır. Ama öyle bir an gelir ki artık o çizgi aşılır. Bu iş hayatımızın bütün yönleri için böyledir. Hayatın her olayı ve her insan birbirinden farklı olduğu için genel bir kural getiremeyiz. Duruma göre, zamana, zemine göre takınacağımız tavır değişir. O bazan spontan olarak kendiliğinden zuhur eder. Bu nedenlerle birçok faktörü gözönünde tutarak bir karara varmalı, ve onu yaşamalıyız.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.