Merhaba Değerli Hocam,

Size daha öncede bir mesaj yazmıştım. Sizin bu mesajı okurken değerli vakitlerinizi almak beni utandırıyor. Fakat sizin o güzel gönlünüz beni yazmaya cesaretlendiriyor. Bir nevi sizinle dertleşmek bakımından yazıyorum.

Hocam 1994'den 2007'ye kadar Menzil, bilvanis cemaatlarına devam eyledim. Fakat Münir Derman hocamı tanıdıktan sonra bıraktım.Çünkü bu 12 senelik evrede tasavvufi açıdan öğrenmediklerimi Münir Derman hocamda buldum. Ve bir çok şeyin bildiklerim gibi olmadığını öğrendim.Bu aşkla Münir hocamızın bazı eserlerini temin eyleyip aşkla okuyup hemen bitirdim. Onun eserini her okudukça sanki M.Derman hocamız bana karşımda konuşuyordu.Ama kitaplarda okundu bitti. :((( M.Derman hocam bana nasıl konuşacak..? Bunu aşkla aradım hocam. Bilirsiniz ki eski cemaatimde bir irşad edici anlayışı var cemaat var insanlar var. Şimdi bunlar hayatımda yok. M.Derman hoca ve talebeleri var ama bu küçüğünüz günahkar olunca onlarıda bulmakta zorlanıyor. Münir hocamız kitapla konuştu ama bu fakir onla her an dertleşmek her an ellerinden tutabilmek istiyor. Benim bu arayışımı mazur görün hocam. İnan içten yoğun duygularla bu mesajı size yazıyorum. Münir Derman hocamız mutlaka bize kamil birini bulun diyor. Aşkla arar oldum ve size yazdım hocam. Beni mazur görün hocam. Tavsiyelerinizi bekliyor,saygıyla ellerinizden öpüyorum.

Mustafa SARI- KONYA/Beyşehir

--------------------------------------------------------------------------------

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

Sayın Mustafa Sarı,

Kıymetli yavrum, manevi büyükler ne zaman ölürler biliyor musun? Biz, onları öldü sandığımız zaman. Münir Bey, senin için ölü ama benim için değil. Rana Hanım, senin için ölü, ama benim için değil. Bazan sabahleyin kalkıyorum. “Rana’cığım”, diyorum, “ben tost yapacağım, sana da yapayım mı?”. O zarif tebessümüyle başını sallıyor, “evet” diyor. Ben, ne zaman bir müşkülüm olsa Münir Bey’e soruyorum. Cevabı geliyor. Ne zaman bir sıkıntıyla yatsam, annem geliyor, çocukluğumdaki gibi beni seviyor, okşuyor ve yavrum, diye başlayarak ne yapacağımı, nasıl bir tavır takınacağımı anlatıyor. Gidin, Hacı Şaban-ı Veli, Hacı Bayram-ı Veli, Hacı Bektaş-ı Veli hazretlerini ziyaret edin. Eğer içinizde o ilahi aşk varsa nasıl bir tecelli olacak görün.

Kıymetli yavrum, önemli olan Hakka göçen (dikkat edin, ölen demiyorum, onlar ölmezler, sadece mekan değiştirirler) manevi büyüklerle her an canlı bir irtibat içinde olabilmek. Biz onları görmesek de, göremesek de, onlar bizi görüyorlar. Ne olur, şu toplumun aşıladığı ön yargılardan kendimizi, kalbiminizi, özümüzü kurtaralım. Yunus Emre

“Aşıklar ölmezmiş, ölenler hayvan”

diyor. Bakın bana yazdığınız iki mail arasında o kadar uzun bir zaman var. Olmuyor işte. Siz bu suretle bana da, kendinize de yazık etmiş etmiş oluyorsunuz. Ben, yetmiş üç yaşındayım. Şurda ne kadar ömrüm kaldı bilmiyorum. Ama, Allah’ın lütfuyla, ihsanıyla henüz hayattayım ve ayaktayım. Neden bu insandan istifade etmiyorsunuz? O, her an (sabahlara kadar) sizin emrinizde, hizmetinizde. Bu fırsat kaçırılır mı?

Lütfen toplumun size çizdiği o dar sınırdan kaçın, kurtulun. Yahya Kemal bir şiirinde

“Açıl engine, ruh ol”

diyor. Hayat yemek, içmek, para kazanmak, gezip, tozmak, eğlenmekten ibaretse o zaman bizim hayvandan ne farkımız kalır? Onlar da aynı şeyleri yapmıyorlar mı?

İşte böyle yavrum, lütfen şu zavallı hayatın daracık sınırlarından kurtulalım. Kalbimizi iyiye, güzele, büyük ve yüce olana, sonsuz olana açalım. Sadece sevelim ve sevilelim. Şunu unutma seven, sevilir.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan
Hürmetle, Sevgiyle Anıyoruz. Aziz Ruhları Şad Olsun
Himmetleri Üzerimize Olsun. Amin.