İnsanları incitme ve incinme hakkında ne düşüneceğimi bilmiyorum. Bilinçli ve kastı olarak kimseyi incitmek istemiyorum sonra herkesten çok ben üzülüyorum. Sürekli kalp kırmamak için dua ediyorum. İyi niyetle yola çıktığım her işte zarar görüyorum. Kendi kendime incinmekte Allah tan sözünü düşünüp beni inciten insanları af ediyorum ama mesafe koymaya çalışıyorum. Af etmenin sınırı var mı Bazı insanlar hak etikleri cevabı alsın ama bende bu cevabı verdiğim için üzülmemeliyim. Bunlar yakınmalarım değil çaresizliklerim yol bulamayışlarım.
Sizinle paylaşılan yazılar çok güzel gönderen insanlar sevgi dolu inşallah etrafımızda bu güzel insanlar çoğalır.
Mutlu sağlıklı Ramazan ayı geçirmemiz dileğiyle ellerinizden öpüyorum. Saygılarımla
--------------------------------------------------------------------------------
Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :
Sayın Işık,
Kıymetli yavrum, önemli olan ne incinmek, ne incitmek, ne de bunun düşünceleriyle kahrolmak. Biz, yalnız doğru yaşayalım, doğru söyleyelim, Hakkın yolunda gidelim. Hak’la beraber olalım. Bazan hekimler hastalarına acı ilaç verirler. Biz de gerekirse, gerektiği zamanda doğruyu söyleyeceğiz. Karşı taraf incindi mi, incinmedi mi diye düşüneceğimiz yerde “Acaba doğruları söyledim mi” demeliyiz. Bunu isteyen kabul eder, isteyen etmez. Köroğlu, “Ölen ölür, kalan sağlar bizimdir” diyordu. Lütfen siz doğru hareket edin, doğru konuşun, ötesini fazla düşünmeyin.
Selam, sevgi ve saygı ile.
Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.
Geri Dön