Sizden Gelenler

 

subHeader_l

Konu : Boyacı, boyacı, nerden buldun bu renkleri?
Gönderen : Nuraydın Akdemir
Tarih : 7/9/2018 5:14:52 PM


.


Merhaba canım efendim; hürmetle,saygıyla mübarek ellerinizden öpüyorum,tüm gönül dostlarına da sevgi ve saygılarımı sunuyorum. Efendim cuma günü şükürler olsun yağan yağmurdan sonra dışarı çıkmıştım ağaçlardaki yağmur damlaları muhteşem görünüyordu hele çam ağacındaki damlaların görüntüsü beni çok etkiledi efendim sonra servise bindim etrafa bakıyorum aman yarabbi o ağaçlar tablo gibi yapraklarının renkleri yeşiliyle, sarısıyla çok güzel görünüyor, çimlerin üzerine düşen kurumuş kahverengi yapraklar,bazı yerlerdeki kırmızı yapraklar muhteşemdi efendim. Bütün bu güzellikleri veren Rab'bimize şükrettim, sizinle de paylaşmak istedim. Efendim sonsuz sevgi,saygı ve hürmetlerimi sunuyorum, mübarek ellerinizden öpüyorum. Allah'a emanet olun.



--------------------------------------------------------------------------------


Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :


Sayın Nuraydın Akdemir,


Kıymetli yavrum, şiir dolu güzel mailin için çok teşekkürler. Bir yağmur sonrasını ne güzel anlatmışsın. Aklıma Ümit Yaşar’ın şiiri geldi:



“Sen giderken gözlerim dopdoluydu


Ve yağan yağmurla caddeler ıslak


Yokluğunda bir rüzgar esti hazin


Teselliler döküldü yaprak yaprak



Gökyüzünde bir bir söndü yıldızlar


Bir karanlık geldi gittiğin yerden


Ümitlerim vardı, tesbih misali


Sen giderken dağılıverdiler birden”



Tabiatı sevmek ne güzel. Her yerde, Allah’ın binbir tecellisi, binbir güzelliği. Küçük çocukluğumdan beri herzaman en sevdiğim mevsim, sonbahar oldu. O yaprakların önce sararması, sonra kızarması yok mu, insan kendinden geçiyor. İç dünyası güzelliklerle doluyor. İnsan bazan o renklerin güzelliğinden çıldıracak gibi oluyor. Hani bir hikaye vardır: Bir zamanlar çok zengin bir adam varmış. Büyük paralar sarfıyla dünyanın her tarafından en güzel gül fidanlarıı getirmiş. Bir gül bahçesi yapmış. Görenler kendinden geçiyor, mest oluyorlarmış. Bir gün çevrelerinde herkesin sevgi, saygı duyduğu bir mutasavvıfı çaya davet etmiş. Beraber gülleri seyretmeye başlamışlar. Komşu, o gördüğü güllerin renginden, kokusundan o kadar etkilenmiş ki kendinden geçmiş, “Boyacı, boyacı nerden buldun bu güzel renkleri?” diyerek ruhunu teslim etmiş.


Bu hikayeyi ilkokuldayken bir kitapta okumuştum. Beni o kadar etkiledi ki, ne zaman sonbahar olsa yaprakların o çıldırtan renklerini görsem hep bu hikayeyi hatırlarım, ürperirim.


Selam, sevgi ve saygı ile.


Sabri Tandoğan
Onun ve Hakk'a Göçen Ailesinin Aziz Ruhlarına Fatihalarla.

...::Bu yazıyı arkadaşına gönder::...

Geri Dön

 

[Ana Sayfa] [Sabri Tandoğan] [Kitapları] [Yazıları] [Röportajları] [Resim Albümü] [Sizden Gelenler] [Dosya Arşivi] [Arama] [İletişim]