SEVGILI HOCAM SIZE SAYGILARIMI SUNUYORUM ILK DEFA BIRINE SIKINTIMI ANLATIYORUM BU ORTAMDA YANI (INTERNET ORTAMINDA)HATAM OLURSA SIMDIDEN OZUR DILIYORUM SIZE SORUM BEN ELIMDEN GELDIGINCE NAMAZLARINI KILMAYA CALISIYORUM KIMSENIN ISINE KARISMAM EVLI IKI COCUK ANNESIYIM EV HANIMIYIM. SIZE SORUM SU AN BULUNDUGUM ARKADAS CEVRESINDE GITTIGIM INSANLARIN EVLERINDE VAKIT GELINCE KALKIP NAMAZIMI KILIYORUM ONLAR BANA GELINCE KILMIYORLAR SEBEBINI SORUNCA BASKASININ EVINDE NAMAZ KILAMADIKLARINI EVLERINE GIDINCE KAZA YAPTIKLARINI SOYLUYORLAR BEN NE YAPMALIYIM BENDE MI ONLARDA KILMAYAYIM KARARSIZ KALDIM ARKADASLIKLARI HEP GEZMEK DOLASMAK UZERINE HIC KEYIF ALMIYORUM AMA ONLARA KARSI NASIL DAVRANAYIM BILMIYORUM INSANLARI KAYBETME KORKUSU VAR BENDE OZGUVENIMI INSANLARA KARSI NASIL GELISTIREBILIRIM
--------------------------------------------------------------------------------
Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :
Sayın Suna Hanım,
Kıymetli yavrum, hatalı bir yoldasın. Sen zarif, ince, kibar, hassas bir insansın. Bir kimseyi kırıp incitmene imkan yok. Vakit gelince bir arkadaşının evinde namaz kılmaktan daha tabii ne olabilir? Bunun aksini düşünmek o kimselerin dost, arkadaş değil insan bile olmadıklarını gösterir. Zaten anladığım kadarıyla aranızda gerçek bir dostluk da yok. Onların işi lay lay lom. Uzaklaşsa ne olur, yakınlaşsa ne olur. Lütfen böyle korkulara kapılma. Kendine inan, yüreğine inan. Allah’ına, Peygamberine inan. Ondan ötesi tatara, titiri...
Selam, sevgi ve saygı ile.
Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.
Geri Dön