Çok değerli büyüğüm;

Nasılsınız?Afiyettesinizdir inşallah.Rabbim sizleri başımızdan eksik etmesin.

Ben kitaplarınızı büyük bir aşkla okuyorum.Rabbimin izni sizin tavsiyenizle tefsir(elmalılı hamdi yazır)kitaplarımı da aldım başladım.Her gün Kuran-ı Kerim'imden bir cüz okumaya gayret ediyorum.Ev işim çok.Dışarda görevim çok.Evin bütün yükü üzerimde.Günlerimi istediğim gibi geçiremiyorum.Bana ne tavsiyi edersiniz.

Kitaplarınızı dostlarımla bir araya geldiğimiz zaman sehbada görüp merak ediyorlar okuyoruz.Bize getirtirmisiniz diyorlar.Sağolsun Saim bey gönderiyor.Bu güzellikler dalga dalga yayılıyor.Rabbim sizden razı olsun.

Değerli büyüğüm;

Cuma günü komşularımızla bir araya gelerek cumayı kutluyoruz. Kuran okuyan arkadaşlarımız yanlış okuduğu zaman düzeltiyorduk. Bu hafta bir arkadaşımız masada konuşulmaması gerektiğini yanlış okuyanı ikaz edip feyzini dağıtmayın, melekler yanlışları düzeltir dedi. Ben son 2 yıldır kuran kursuna gittim hocamız doğru okumaya çok önem verirdi. Sizce bu durumda ne yapmak lazım.

Sevgili büyüğüm;

Birkaçgün önce Rana annemin kitabını okuyordum misafirim geldi. Çay yaptım. Baktım ki şeker çok az kalmış. Hemen Rana annem gibi düşünüp bana bu çayı yaptıran Rabbim şekerini düşünmüştür dedim. Birkaç saat önce o kadar aramama rağmen bulamamıştım. Şeker bitince özür dileyecek şekerin bittiğini söyleyecektim. Şeker bitti ve ben çay alırmısınız dedim unutarak. Mutfağa geldim çayı doldururken şekerin olmadığını hatırladım. Bana unutturan Rabbim bir hikmeti vardır dedim. Birkaç kavanozu kurcalayınca azıcık şekeri buldum. Gözyaşlarımı zor tuttum. Sizleri tanımadan kitaplarınızı okumadan önce olsa idi çok telaşlanacak ve sürekli ben ne yapacağım diyecektim. Teslim olmak, sakin olmak, her şeyi bilen ve yöneten Birinin olduğunu bilmek ne kadar huzur vericiymiş. Şimdi ise mutfakta birşeyler eksik olduğu zaman bir büyüğümde işttiğim gibi "şükürler olsun evim Resulumun evine benzedi "diyorum.

Sizinle paylaşmak istedim. Allah sizden razı olsun. Sizi Rabbimin yüksek hazinesine emanet ediyorum.

--------------------------------------------------------------------------------

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

Sayın E. Çebi,

Kıymetli yavrum, herkesin hassasiyet derecesi farklıdır. Bazı insanlar toplum önünde bir yanlış yapacağım, bir hatam olacak diye son derece hassas olurlar. Şimdi böyle bir kimseyi herkesin önünde şurada yanlış yaptın diye hedef göstermek o insanı kırabilir, incitebilir, rencide edebilir. Böyle yapacağımız yerde onlarla beraberken, baş başa iken çok saygılı, çok nezih bir dille durumu söylemek daha iyi olmaz mı? Aman sade bu konuda değil her konuda insanları kırmayalım, incitmeyelim, ürkütmeyelim. Çocukken bizim mahalle bakkalı vardı, Murtaza Efendi. Onun dükkanında sağ tarafta kocaman bir levha vardı. Dörtlüğün sonu şöyle bitiyordu: “Kırma insan kalbini, yapacak ustası yok.” Dükkana girer girmez o levhayı okur, ürperirdim...

Değerli yavrum, hayatta her şey imkanların elverdiği ölçüde olur. dünyanın on büyük romancısından biri olan Maksim Gorki, o kadar fakirdi ki yattığı yerde kitap okuyacak bir lamba bile yoktu. Gorki, bir fırıncının yanında çıraktı. Odun alevlerinin önünde kitaplarını okur, yazılarını yazardı. Bilmem ne demek istediğimi anlatabildim mi? Azmin elinden hiç bir şey kurtulamaz. O pek az, sınırlı zamanı o kadar güzel kullanabilirsin ki asrın en büyük yazarı, en büyük mütefekkiri olabilirsin. Cumhuriyet döneminin en önemli yazarı Cemil Meriç’in çok okumaktan gözleri kapanmıştı. Fakat o hiç yılmadı. Bütün kitaplarını kızı Prof. Ümit Meriç Hanım yazdı. Allah ondan razı olsun.

Hayat böyle yavrum. İsteyiniz verilecektir. Kapıyı çalın açılacaktır...

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Aziz Ruhları Şad Olsun.