Annelerin Yeri Bir defasında Hz. Ali ve Hz. Ömer (r.a) Kâbe’yi tavaflarını bitirip ayrılacakları sırada, şiir söyleyerek annesini sırtında taşıyıp tavaf ettiren bir bedevî ile karşılaştılar. Bedevî:

– Ben anamın uysal bineğiyim . Diğer binekler ürker ama ben ürkmem . Onun beni karnında taşıyıp emzirdiği süre daha fazla . Lebbeyk, Allahümme lebbeyk, diye şiirler okuyordu.

Bu manzara karşısında Hz. Ali(r.a) Hz. Ömer (r.a).’a:

– Ebu Hafs, gel bir daha tavafa girelim, belki onun yüzü suyu hürmetine rahmet iner bizi de kuşatır, dedi. Yeniden tavafa başladılar. Bedevî yine aynı şiiri okuyarak annesini tavaf ettiriyordu. Hz. Ali (r.a) da adama bir mısra ile karşılık verdi:

– Sen annene iyilik yapıyorsan, bil ki Allah daha vefalıdır . O, senin az bir hizmetine çok çok mükâfat verir.

Hürmetlerimle.

Kızınız;Gülden BULUT.