GERÇEK SEVGİ VARSA YA DA YOKSA...
"Uzun yıllar önce devlet tiyatrosunda seyretmiştim. Bir güzel yaz akşam üstüsü... İnsanlar Paris’te Şanzelize caddesinde kafelerde oturuyorlar. Birden bir gergedan geliyor, önüne geleni boynuzlamaya başlıyor. Piyeste rol gereği boynuzlanan insanlar da gergedanlaşma eğilimleri başlıyor. İnsanların boynuzları çıkıyor, hayvanlaşıyorlar. Bütün şehir gergedanlaşıyor. Yalnız birbirini çok seven, bir genç kız ve bir delikanlı insan olarak kalıyorlar. Gergedan olmuyorlar.
Hayatta seyrettiğim en güzel piyeslerden biriydi. Aslında İonesco çağımızı ne kadar güzel anlatıyor. Gerçeği, yaşadığımız ruhsuz, aşksız, kaskatı, rezil gerçeği ne kadar güzel sembolize etmiş...."
Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.
Geri Dön