.
Ankara'nın Manevi Sultanlarından Merhum Azize Anne'nin -İnsanların İmanını Takviye Etmek İçin- Kitabindan Bölümler-IV

Yazar Sayın Samiha Ayverdi Hanımefendi'den Azize Anne'ye Mektuplar:



Aziz Kardeşim, 29. Kasım. 1959

Mektubunuzu dikkatle okudum. Kulun kula affından ne olur ? Ve ben kim oluyorum ki, başımdan büyük işlerde selâhiyet sahibi olayım. Eğer ortada beğenmediğiniz bir hâl varsa, evvelâ kendi kendinizi af etmeniz, yani o hal­den nükûl etmeniz icâb eder. Eğer böyle bir şey yoksa esasen affa ve saffa hacet yoktur. Zamanı saadetde adam­cağızın biri, Haremi Şerifte oturmuş istihfâr ediyor. Hz. Ali bu uzayıp giden ihtizârı dinledikten sonra adamın kulağına eğilip: "Suçun her ne ise, bir daha yapmamaya karar ver, Allah affeder" demiş. İşte böyle Kardeşim.

Büyüklere hürmet, küçüklere muhabbetler efendim.



Aziz Kardeşim Efendim 1961

Mektubunuzun bir kısmı iç açıcı... Diğer kısmı ise, sonu ha­yır olur inşaallah.. düşündürücü. Oldum olası, hattâ müs-lim dahi olsa, aynı cemiyetin insanı olmıyan kimselerin iz­divaçları hoşuma gitmez. Zîrâ muhit, kültür ve aile farkı ge­çim hususunda anlaşmazlıklar yaratır. Kaldı ki, dini ayrı bir kimseyle evlenmeye, hiç aklım ermez. Fakat bu hususta oğlunuz tek değildir ve maalesef bu hatalı iş, gün güne yayı­lıyor. Hattâ kadınlar arasında bile... Ne ise olan olmuş. Ne­ticesi iyi gelir inşaallah.

Almış olduğunuz evde hayırlı günler geçirir, sıhhat ve selâ­metle yaşarsınız inşaallah. Tevekkeli Resullullah Efendimiz: "lâ rahata fiddünya" buyurmamış. Bir tarafını memnun ederken, öteki tarafı yıkılıp gidiyor. İşte bu zıt ceryan ara­sında gemiyi idare etmek gerek. Hemen Allah onu nasip et­sin, âmin.

Aziz Kardeşim, hayırlı haberler, hayırlı günler diler, hasret ve sevgi ile gözlerini öperim. Beyefendiye hürmetler. Yavru­ların gözlerinden öperim.



Aziz Kardeşim 26. Kasım. 1971

Ben de sizin gibi bâzı dost ve âşinâları göremeden Istan-bula dönmüş olmaktan müteesirim. Ancak bu bir iş seya­hati idi. Bâzı hâl edilmesi gereken meseleler için tayyare ile bir günlüğüne gelip döndük. Fakat bu arada da temas kurabildiğimiz kimseler ile buluşma fırsatı da temin ettik­lerinden, kısmen olsun görüşmek mümkün oldu. Bildiğiniz gibi her şey kısmet ile... Allah gönül uzaklığı vermesin. Asıl âfet o... En büyük saadet de Cenabı Hakla muamele edercesine uyanık ve intibah üzere olmak. Bu hem saadet, hem de huzur kaynağı.

Aziz Kardeşim, bu vesile ile Beyefendiye ve hane halkına çok selâm ve hürmetler. Sizin de gözlerinizden öper ve yaklaşan bayramı şimdiden tebrik eder, hayırlar ve iyilik­ler dilerim efendim.



Kıymetli kardeşim Azize Hanım 27. Temmuz. 1980

Uzun bir arkadaşlığın sona ermesi, görünüşte hazin ise de, gizlilik libâsı giymek demek, son bulmak demek değildir. Bahusus, rahmetli, temiz ve dürüst insandı. İnşaallah ma­kamı âlî, durağı nur olur. Size gelince, yalnız kalmış sa­yılmazsınız. Zira Allahla olanlar için, yalnız ve kimsesiz­lik diye bir şey yoktur. Dünya halkı bizimle olmuş, Allah bizimle değilse, işte o zaman yalnızız demektir. Amma Allah bizimle olur da, dünya halkı bizden uzak olursa o zaman cihan bizim ve bizimle demektir.

Aziz Kardeşim, tekrar be tekrar merhuma mağfiret niyaz eder, size ve evlâtlarınıza ömürler diler, taziyelerimi, se­lâm ve dualarımı bildiririm, kardeşim, efendim.