.
SEN, SEN, SEN... DİYEBİLMEK...
"Yıllar önce biz fakültedeyken Özdemir Asaf’ın yeni bir şiir kitabı yayınlanmıştı, şöyle uzun kapaklı bir kitaptı. Kapağında alt alta şöyle yazıyordu:

“Sen, Sen, Sen.”

Burada “Sen” bir simgedir. “Ben” yerine “Sen” diyebilmek, benliği, gururu, egoizmi, bencilliği, kendini sevmeyi bir kenara bırakmaktır.

Bir kimse bir manevi büyüğe gider, “Efendim,” der, “nasıl güzel bir namaz kılabilirim, bana bir yol gösterin?” Veli zat şöyle cevap verir:

“Öyle bir namaz kıl ki içinde “sen” olma!”

Bir güzelliği seyrederken içinde “biz” olmayalım. Ona tarafsız bir gözle, bencilleşmeden bakalım."
Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.