Bize göre dost arıyoruz, bize göre komşu arıyoruz, bize göre meslektaş arıyoruz, ama ne oluyor, bulabiliyor muyuz? Hayır. Tabiatta birbirinin aynı yaratılmış iki hücre bile yok. Şunu düşünsek; biz okyanusta bir fındık kabuğu bile değiliz. Mahatma Gandi -ki Mahatma Hintçe evliya demektir.- diyor ki: “Evden çıkınca kendimi ayakkabımın üstündeki bir toz zerresinden daha büyük görecek olursam utanır, Allah’a sığınırım.” Her şey gönlünce olursa bir süre sonra insan firavunlaşır. Birdenbire zengin olmak, meşhur olmak insanın düşünce yapısını değiştiriyor. İnsanın tekâmül etmesi için zorluklara da dayanması gerekiyor. İşte gerçek aydın budur.

Gerçek hayatta, tabi düzensizlikler, iftiralar, yanlış anlaşılmalar, zorluklar da var. Tabi olacak efendim. Ben acıların, sıkıntıların bazen hastalıkların insanları olgunlaştıracağı kanaatindeyim. Öyle yiyelim, içelim, sokaklarda gezelim, eğlenelim…Bu şekilde olgun insan olabilir miyiz? Hayatta geride bir isim bırakmış, yer edinmiş insanlara bakın, göreceksiniz ki hepsi çeşitli sıkıntılar yaşamış kimselerdir.

Kâinatın en büyük, en güzel, en muhteşem insanı Resullullah Efendimiz Buyuruyor ki “Allah’a kasem ederim ki insanların içinde benden daha fazla sıkıntı çeken olmamıştır.” Olgun, kâmil, anlayışlı insan olmak başka, bilgi sahibi insan olmak başka. Evet, bugün toplumumuz sıkıntı içinde. Böyle bir toplumda dengeli olmak çileli bir iş doğrusu ama imkânsız değil. Büyük okyanuslarda gemiler nasıl büyük fırtınalarda yavaşça limana sığınırlarsa, insanların da büyük sıkıntılarda sığınacak iman kaleleri olmalı. Yoksa hayat çekilmez olur. Ben, bir sıkıntıya uğrayınca “Sabri,” diyorum, “eğer bu problemi çözemezsen sonra daha büyük sorunlar seni bulur. Otur, aklınla, bilginle bu işi halletmeye çalış. İşin içinden çıkamazsan salih insanlara danış. Hem kaldırılamayacak yükü Allah’u Teala insana vermez.”

Bazı kimseler sıkılınca isyana giderler. Oysa hayat olabildiğince güzel, muhteşem. Her şey, her an yeniden yaratılıyor. Kur’an-ı Kerim’de bir Ayet-i Kerime var lütfen hep hatırlasak: “Allah (cc) her an yeni bir şe'n (oluşum) üzeredir.” Resullullah Efendimiz “İki günü birbirine eşit olan ziyandadır.” Buyuruyor. Yunus’da “Her dem taze doğarız, bizden kim usanası.” diyor. Etrafta olumsuz şeyler varsa ben mecbur muyum onları takip etmeye, onları dinlemeye, izlemeye. Bu hayatı her saniyesiyle değerlendirmek zorundayız, eğer objektifimizi hep diğer insanlara çevirirsek, etraftaki insanlar hırsız, ahlaksız vs diye o zaman biz kendi hayatımızı nasıl yaşayacağız?

Bazı okumuş cahiller söze başlarken “İşte cahil imamlar..” diyorlar, “bizi onlar geri bıraktı diyorlar”. Sen de o zaman aç kardeşim “Kur’an-ı Kerim’i oku, birkaç Ayeti olsun yaşa. O Türkçe ibadet diyen insanlara bakın… Ben hiçbirini Türkçe ibadet ederken görmedim. Dünyada en az yedi milyar insan yaşıyor, yedi milyar ayrı düşünce olabilir, ama müsaade edin de ben de kendi hayatımı yaşayayım.

Biz bu dünyaya gül koklamaya, güzel sevmeye geldik. İnsanlar cahil diyene kadar kendi kendinizi yetiştirin, gidin bir gönül ehli insanı ziyaret edin, sizin de içiniz renkle, ışıkla dolsun, aşkla dolsun Efendim.

Selam, saygı ve sevgi ile.
Sabri Tandoğan
Onun ve Hakk'a Göçen Ailesinin Aziz Ruhlarına Fatihalarla.