Günümüzde dostluğun sadece edebiyatı yapılıyor. Güzel sözler söyleniyor. Ama fiiliyatta soralım insanlara, gerçek bir dostları var mı? Başım derde düştüğü zaman benim elimden tutacak var mı? Aklıma Hazret-i Ebubekir’in dostluğu geliyor. Peygamber Efendimiz ashabına bir konuşma yapıyor ve onları zor durumda olan orduya yardıma çağırıyor. Herkes kendine göre birşeyler getiriyor. Sıra Hazret-i Ebubekir’e geliyor. Gidiyor, neyi var, neyi yoksa getiriyor. Peygamberimiz soruyor, “Ya Ebubekir, sana ne kaldı?” “Bana” diyor Hazret-i Ebubekir “Senin aşkın kaldı”. Bu cevap karşısında herkes ürperiyor. Ve Hazret-i Ebubekir’e olan sevgi ve saygıları daha çok artıyor. Dost, Allah’tır. Dost, Allah yolunda giden güzel insanlardır. Ancak onların arasında gerçek, samimi dostluklar vardır. Gerisi hikaye.