İçimi dökmek satırlarına ferahlayıncaya kadar

O kadar sevinecektim ki sonsuz bir aydınlıkta

Madem ki o sevgili anlıyabilecekti

*

Gelecek günlerin en güzelini vâdetmeliydim

Ve en güzeli bulunmalıydı içinde bitmeyen ümitlerin

İsimsiz sevgilim onu göğsünde

Ömrü boyunca saklamalıydı

*

Ona güzellik ve iyiliğin aydınlık bahçesinden

Dermeliydim en güzel çiçekleri şafak sökünceye kadar

Tamamlanmalıydı onun ılık okşayışlarıyla

Bitmeyen, o bitmeyen rüyalar

*

Sevgi dolmalıydı her satırına gönderilmemiş mektuplarımın

Gözlerinden akmalıydı sen okurken tatlı bir yorgunluk gibi

Sen yüzünü bile görmediğim isimsiz sevgilim

Beni anlıyorsun değil mi

*

Bir mektup almak isterdim isimsiz sevgilimden

Bir mektup ki doyamadığım bakmakla

İçimde yer edecekti her satırı

Heyecanla okuyacaktım rüyalarımda

*

Ümit bir bakış olduğu zaman gözlerimde

Ve kırıldığım zaman tâ gönülden bütün insanlara

Mektubun rüya gibi saçlarımı okşayacak

Dolaşacaktı ıslak yanaklarımda

*

Yaz gecelerinin en güzel vaktinde

Ve elma çiçekleri açtığı zaman en güzel baharımın

Senin mektubunu bekleyecektim

Ateşli rüyalarında yalnızlığımın

*

Ne böyle mektuplara rastladım bütün ömrümce

Ne yüzünü görebildim isimsiz sevgilimin

Yelken yapıp ümidimi bekleyiş gemisine

Bekledim, bekliyorum, bekleyeceğim...

Sabri Tandoğan
Aziz Ruhlarına Fatihalarla.