Pek çok insan var ki, işin kolayına gidiyor, işi kolay tara­fından alıyor. Din, mâneviyat, bir aşk, bir heyecan, bir güzellik sorunu iken, birkaç şeklin, kuralın, formalitenin içine hapsedi­veriyorlar o cânım, o güzelim duyguları... Tıpkı bir insanın, bü­tün hayatının bir tek boyuta irca edilmesi gibi. Oysa din de, insan da, çok yönlü, çok boyutlu, çok geniş eksenli realiteler.

Bir Hadis-i Şerifte Peygamber Efendimiz Aleyhisselatü Vessselam: “İçinizde öyle oruç tutanlar var ki, bütün kazançları, sabahtan ak­şama kadar aç kalmaktır” buyuruyor. Belki bir kimse, sahur zamanıyla iftar zamanı arasında bir şey yememiş içmemiş ola­bilir, ama orucun mânevi şartları yerine getirilmemişse, o şahıs karnım acıktı diye önüne gelene çatmışsa, sürekli olarak en yakınlarının bile kalbini kırmışsa, harama bakmışsa, haram ye­mişse, dedikodu yapmışsa, o oruç ne dereceye kadar sağ­lamdır, makbuldür. Dinin sadece zâhiriyle yetinenler, bâtını üze­rinde kafa yorup, onu bütün incelikleriyle anlamaya, kavramaya, yaşamaya çalışmayanlar, ne dereceye kadar mânevi hayatın güzelliklerini hissedebilirler.
Selam, saygı ve sevgi ile.

Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.