Sayın Safiye Erbil,

6.5.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, gösterdiğin hassasiyete, inceliğe çok teşekkür ederim. Hayat böyle işte. Sen, yedi milyar insanı bağrına basacaksın, sen, bütün Allah dostlarının önünde saygıyla eğileceksin, ellerinden öpeceksin, herzaman onları dualarla, Fatihalarla yad edeceksin, birileri çıkacak seni o Allah dostlarının en yücelerini sevmemekle, saymamakla, kabul etmemekle itham edecek. Tabi bu çok acı. Bunun ıstırabı beni yüreğimden dağladı. Ama ne yapabiliriz. Hayat böyle. Kendileri önyargıların doruğunda olan kimseler. Seni önyargılı olmakla itham edecekler. İşi, mahkeme-i Kübra’ya havale etmekten başka elimizden ne gelir?

Bundan kırk yıl önce İmam Şarani Hazretlerinin bir kitabını okumuştum. Müslümanların hayatta karşılaşacakları poblemlerin cevaplarını veriyordu. O kadar güzel bir kitaptı ki yıllar yılı okudum. Doyamadım. Sonra bir arkadaşım okumak için istedi ve kitap birdaha geri gelmedi. O kitabın her bölümünün sonunda şu cümle vardı. Herşeyin en iyisini, aslını, doğrusunu Allah bilir. Ben de aynı cümleyi söyleyerek veda ediyorum. Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :