Efendim, bugün size burada tanistigim guzel bir insani, sevgili dostumu tanitmak istiyorum.

Onunla ilk kez bir okul toplantısında karşılaşmıştık. Mavi mavi gülen gözlerinden , uçuk beyaz cildinden sarısın olduğu anlaşılıyordu. Konuşmaya başladığında mükemel aksanı ve kibar tarzından Ingiliz olduğuna hükmettim. Öylesine arkadaş canlısı ve sarılgandı ki bir saatlık sohbetin sonunda haftasonu buluşmayı ve çocukları birlikte bir oyun ve eğlence yerine götürmeyi teklif ettiğinde hemen kabul ettim.

Herhalde çok uzun süredir bu denli pozitif enerji yüklü bir insanla sohbet etmemiştim. Onun bu canlılığı bana da geçmişti sanki..

Haftasonunu iple çektik. Çocuklar oynarken biz de uzun uzun sohbet imkanı bulmuştuk. Merak ettiğim pekçok şeyi kendiliğinden anlatıverdi..Dubai’ye geleli daha birkaç ay olmuştu. Sohbet ederken ,  çok zorlandığını düşündüğüm olayları bile gülümsiyerek anlatabilmesine hayran olmuştum.. Bir de her cümleye başlarken , ya da bitirirken mutlaka Rabbını tesbih etmesine… Ya maşaallah, ya inşaallah, subhanallah, ya da bismillah.. Nasıl da güzel söylüyordu, konuşurken hiç bitmesin istiyordum.. Birden bana döndü . “Biliyor musun iki ay kadar önce mutfağı yaktım” dedi. Yine gülümsüyordu.. “Nasıl oldu? Ciddi birşey olmadı inşaallah dedim.. “Elhamdülillah itfaiye 5 dakikada geldi.. Çok şükür hemen müdahale ettiler ve söndürdüler. Gazlı olan fırında kek pişiriyordum, gaz kaçırmış , sonra da alev almış, perdeler tutuşmuş, birden görüverince hemen çocukları dışarı çıkardım, Sonra da itfaiye çağırdım. Elhamdülillah diğer odalara sıçramadan söndürdüler. Allah razı olsun onlardan.. Zaten böyle birşey bana gerekliydi. Çok şükür fazla birşey olmadı “ diye anlatırken ben hala şaşkın şaşkın yüzüne bakıyordum. O cıvıl cıvıl sesiye anlatmaya devam ediyordu.. “Biliyor musun buraya gelince birden çok sıkıldım, yapacak birşey bulamadım, kızların ikisi okula gidiyor, oğlan bebek, onunla eve tıkıldım kaldim, suratımı astım, şükretmeyi ihmal ettim, ben şimdi napıcam , sıkılıyorum dedim…. Işte Allah bu yangını verdi, kendi ellerimle yaptım.. Mutfak mahvoldu. He rtaraf is, pis, kurum, dolap kapakları yandı. Elhamdülillah şimdi yapacak çok isim var hiç canım sıkılmaya zaman bulamıyorum. Önce yangın enkazını temizledim, duvarları boyadım, şimdi dolaplar yapılıyor onları takacagim, daha birkaç ay uğraşırım. Böylece bir daha şikayete ne zaman ne de halim var..” Hayretle yüzüne baktım. Bir de kahkaha attı yine.. Gerçekten mutlu ve huzurlu görünüyordu..

Onu tanıdıkça, dostluğumuz ilerledikçe, evlerimize gidip gelmeye başladıkça, hikayesini yavaş yavaş öğrendikçe anlayacaktım ki gerçekten inanılmaz pozitif enerji dolu bir bir insandı. . Bir üniversite öğrencisi iken Islam ile şereflenmiş, ailesinin kesin tepkilerine karşı o sakın ve kararlı tavrını sürdürmüştü… “Annem babam sonunda baktılar ki ben yine onların evladiyim, onları seviyorum ve saygı gösteriyorum onlar da bana saygı gösterdiler… “diye anlatıyordu.. Söylediğine göre şimdilerde annesi ve babası bosanmışlardı ama onu ziyarete Dubai’ye birlikte gelmişlerdi ve torunlarını inanılmaz seviyorlardı.. Üniversitede tanıdığı Sudanlı bir genç ile evlenmişti “önceleri düşündüm ki o müslüman ben müslüman başka birşeye gerek yok nasıl olsa anlaşırız.. Ama öyle değilmiş, pek de kolay olmadı, kültürler çok farklı… Ama Allah’a şükürler olsun başardık.. Ben öyle muşkulpeşent biri değilimdir, kendimi alıştırmasını, teskin etmesini bilirim.. Şimdi mutluyuz çok şükür.” diyordu.. Kocası kendinden yaşça epey büyüktü ve hemen bütün ailesi burada Dubai’deydi... Sudanlı akrabalarının hepsini evinde büyük bir saygıyla ağırlıyor, onlara hizmetini güler yüzle , tatlı dille yapiyordu..Bir keresinde beni de çağırdı.. onun kalabalık bir Afrikali akraba topluluğuna nasil elleriyle hizmet ettigini, onlar tarafindan  nasıl sevildiğini ve nasıl kaynaştığını görünce hayretler içinde kaldim. Gözümün önüne aynı kültürden olmasına rağmen benlik ve hasetler yüzünden birbirini yiyen aileler, çatışan gelin kaynanalar geldi… Hayranlığım bir kat daha artmişti.. Sonra kendi anne ve babası geldiğinde de onları başı tacı edişine , en güzel şekilde ilgilenip, ağırlamasına şahit oldum. Annesi ile sanki bir arkadaş, bir dost gibiydi…Her zamanki gibi sevgisi ve pozitif enerjisi ile onları da sarıyordu..

Onu tanıdığım bu kısa süre içinde kendimle çok kez hesaplaştim, cok davranışını örnek aldım, çoğu olaya bakışım farklılaşti, insanlara daha da önyargısız yaklaşmaya başladım .. Insanın kendi elleriyle, enerjisi ve olumlu davranışlarıyla dünyasını nasıl cennete dönüştürdüğüne şahit oldum ... Dünyada böyle bir örneği bana gösterdiği için Rabbime şükürler ettim… Çok güzel bir dost kazandığım için mutluyum.. Rabbım her daim yardımcısı olsun ve bizim dostluğumuzu sürekli kılsın diyorum..

Saygi ve hurmet ile ellerinizden opuyorum, Bütün gönül dostlarına sevgiler. Rabbim yar ve yardımcınız olsun.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :