Bugün güzel bir yazi okudum. Okuduktan sonra hemen aklima siz ve rahmetli esiniz Rana Hanimefendi geldi. Dolayisiyla bu yaziyi size ve rahmetli esinize ithaf etmek istiyorum.
Meshur bir ressam, günün birinde dünyanin en güzel seyinin resmini yapmaya karar verir. Bunun için dünyada en güzel seyin ne olabilecegine dair bilgi toplamak üzere uzun bir yolculuga çikar. Agaçlik bir yolda giderken, beli bükülmüs yasli bir adamin yol kenarinda oturmus oldugunu görür. Yanina giderek ona dünyanin en güzel seyinin ne olabilecegini sorar. Ihtiyar, hiç tereddüt etmeden:
Sonra, bir kasabadan geçerken, bir dügün kalabaligina rastlar. Kalabaligin arasina girerek genç geline:
“Dünyanin en güzel seyi nedir sizce?” diye sorar.
Gelin, damadin gözlerinin içine bakarak:
“Dünyanin en güzel seyi olsa olsa asktir!” der.
Ressam yoluna devam eder. Tozlu bir yolda giderken cepheden dönen yorgun bir askere denk gelir. Ayni soruyu ona da sorar. Asker:
“Dünyada en güzel sey baristir” diye cevap verir.
Ressam kendi kendine eger dünyanin en güzel seyleri iman, ask ve barissa ben bunlarin resmini nasil yapabilirim diye düsünmeye baslar. O düsünceyle evine döner.
Evinin kapisindan girdiginde karisi kendisini mutlulukla karsilar.O anda dünyanin en güzel manzarasinin karsisinda durdugunu düsünür.Evinde iman,ask ve baris hali hüküm sürüyordur.
Bunlardan aldigi ilhamla ressam dünyanin en güzel seyinin resmini yapmaya koyulur. Resim bitince de tabloya su adi verir: “Evim.”
Selam sevgi ve hürmetlerimi sunar,ellerinizden öperim.
Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :
-------------------------------------------------------------------------------
Kiymetli yavrum, anlattigin hikaye ne kadar anlamli, düsündürücü. Ister sarayda otursun, ister bir gecekonduda, karsilikli sevgi, saygi, edep, incelik ve sefkatle bir hayatin geçirildigi ev, dünyanin en güzl mekanidir. O mekanda yasayanlar ne güzel insanlardir. Onlara hayranlik duymamak mümkün mü? Allah onlarin iki dünyasini da cennet etsin.
Selam, sevgi ve saygi ile.
Geri Dön