Sayın Tuncay Özdemir,

13.5.2007 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, önce merhum eşim Rana Hanım ve naçiz şahsım hakkında gösterdiğiniz ilgiye çok teşekkür ederim. İnşallah kitaplarımı okudukça, televizyon sohbetlerimi dinledikçe, internetteki sitemizi takip ettikçe dostluğumuz daha da gelişir. Bir insanı tanımak, onun iç dünyasının derinliklerine inebilmek o kadar zor, o kadar çetin bir iş ki bu olağanüstü bir aşk, gayret, çalışma ve fedakarlık gerektiriyor. Büyük Yunus “Hiç kimse bilmez bizi, biz ne işin içindeyiz” diyor. Attila İlhan, “Anladım imkansız şey, bir insanın bir başka insanı anlaması” diyor. Necip Fazıl daha da ileri gidiyor. “Aynalar, söyleyin bana, ben kimim” diyor. Alexi Carel, “İnsan bu Meçhul” diyor. İnsanı anlamak, tanımak, bir maraton sanki. O insanın duyguları, düşünceleri, görüşleri, idealleri, ıstırapları, çileleri, gözyaşları bilinmedikçe onu nasıl tanıyabiliriz? hatta biraz da bu bir nasip işi değil mi? İnşallah Yüce Rabbimiz tanışıp, görüşmemizi nasip eder. Sizin gibi çok değerli, müstesna bir kültür insanını tanımak hayatımın en güzel, en mutlu olaylarından biri olacak. Bu ilk mailinizde bizi çok memnun ettiniz. Allah razı olsun. İnşallah bundan sonra sık sık maillerinizi bekleyeceğiz. Ben, her zaman bir güzel, bir değerli, bir kültür insanını tanımayı hayatımın en büyük kazancı olarak görmüşümdür. Fransızların güzel bir sözü vardır: “Arkadaşının kim olduğunu söyle, senin kim olduğunu anlayayım” derler. Lütfen bize Almanya’daki bir insanın duygularını, düşüncelerini, Alman insanı ve Alman toplumu hakkındaki izlenimlerinizi yazın. Bize ufuk açın. Ayrı bir dünyayı bize gösterin.

Efendim, mailiniz için tekrar teşekkür ediyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :