.
İNSAN KENDİNİ BİLİNCE ALLAH'IN İLMİ ORTAYA ÇIKAR

Tâhâ Suresi 114. Âyetinde Allah, Sevgili Peygamberine, “Benim ilmimi arttır de.” Buyuruyor. Mânevî rızk için kanâat olmaz. Sarf olundukça meydana çıkar. Artar ama eksilmez. Allah’ın hazinesi kulun hazinesi gibi değildir. İlâhi tecelliye nihayet yoktur. Önemli olan nefsimizden kalbimize sefer edebilmek, Yunus’un dediği gibi, “Bir siz dahi sizde bulun benim bende bulduğumu” hâlini yaşayabilmektir. Kâl’den hâl’e geçtiğimizde fetih başlar. Ancak tahkike erenler, hakikate vasıl olurlar. O, bize şah damarımız­dan daha yakındır. Nefsimize uyup, boş şeylerle vakit geçirmek, kendimize yapacağımız ihanetten başka nedir? Biz O’nu bilmek, bulmak, O’na ulaşmak için gönderilmedik mi? Aslî görevimiz bu değil mi? Biz kendimizi bilince, Allah’ın ilmi meydana çıkar. Nef­sini bilen Rabbini bilir.

Her şeyden evvel lâzım olan temiz ahlâktır, irfandır, ince­liktir. Kendimizi bilmek, kendimizi görmek ve kalbimizi temizle­meye çalışmak, yapılacak en güzel işler değil midir?

Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.