.
"KİM ZERRE KADAR HAYIR İŞLERSE KARŞILIĞINI GÖRÜR, KİM DE ZERRE KADAR ŞER İŞLERSE KARŞILIĞINI GÖRÜR." AYET-İ KERİME MEALİ-ZİLZAL SURESİ
Cenab-ı Hak Kur'an- Kerim'de "Kim zerre kadar hayır işlerse karşılığını görür, kim de zerre kadar şer işlerse karşılığını görür." Buyuruyor.

En büyük sermayemiz ömrümüzdür Muhteremler. Onun için ömrümüzün her anında bir hayır işlemek üzere olmaya çalışalım. Mesela yolda gidiyorsun, karşısındakine selam vermek bir hayırdır. Eğer tebessüm ederek selam verirsen o çok daha hayırlıdır. Yoldan eziyet veren bir şeyi ayağınla kenara itsen o sadakadır. Eğer eğilip elinle alıp kenara bırakırsan o daha büyük sevaptır, edeple yapıldığı için daha büyük sadakadır.

Tabi iyiliklerin karşılığı en az on katı iledir. Kötüüğe ise ancak misli kadar karşılık yazılır.

Bir Hz. Aişe Annemize misafir hanımlar gelmişti, o da evde sadece bir salkım üzüm olduğu için onu ikram etmişti. O sırada kapı çalındı, açtı, baktı bir dilenci kadın. Kadın, "Ben miskinim, yani çok ama çok fakirim, bana Allah rızası için bir sadaka ver" dedi. Hz. Aişe Annemiz düşündü evde sadece bir salkım üzüm vardı, onu da misafirlere ikram etti, başka bir şey yok, misafire verdiği ikramı geri almak ise yoktur. İçeri geldi, misafir hanımlardan izin istedi, bu salkımdan bir üzüm tanesini kapıdaki hanıma versem olur mu deyince kadınlar hepsini ver Ya Aişe dediler. Hz. Aişe Annemiz sadece bir üzüm tanesi kopardı ve gitti kadına verdi. Kadın o üzüm tanesini çok aç olduğu için ağzında emerek uzaklaştı. Hz. Aişe Annemiz çok duygulanmıştı. Misafirlerin yanına dönünce kadınlar kendisine sordular: "Ya Aişe, hiç bir üzüm tanesinden de sadaka olur mu?" Hz. Aişe Annemiz: "Siz," dedi "hiç Kur'an okumadınız mı? Allah ne Buyuruyor: "Kim zerre kadar hayır işlerse onun karşılığını görür." O üzüm tanesinin içinde de nice zerreler var." dedi.
Allah o üzümün çekirdeğini bile mizanda tartıp karşılığını verecektir. Zerre demek bir toz parçası kadar bile olmayan şey demektir. Onun için ömür sermayemizi çok iyi değerlendirmeye bakalım Muhteremler. Her anımızı bir hayırlı işle geçirmeye bakalım. Her işe başlarken Besmele çekelim, yemeğimizi Besmele ile yiyelim, ara ara da yemek aralarında da bir yemekten başkasına geçerken de Besmele söyleyeim. Öyle insanlar vardır ki onlar abdest almadan sofraya oturmazlar. Her lokmasını Besmele ile yiyenler vardır. Yemek pişiriken de hep Besmele ile, dua ile pişirilirse yiyenlere de şifa olur, pişiren için de ibadet olur.

Bir gün bir veli zatı bir sohbete davet ederler. Sohbetten önce sofraya oturulur. Veli zat önüne konan çorbaya bakar ve "Ben bu yemeği yiyemeyeceğim." der. "Niçin Efendim?" dediklerinde de, "Bu yemeği pişiren hanım pişirirken çok sinirli imiş, eğer bu yemekten yersem onun bu hali bana da sirayet eder, maneviyatıma zarar verir." der."
Ahmet Tomor Hocaefendi
Allah Ondan Razı Olsun.
Zilzal Suresi Sohbetinden.