Sayın Mehmet Bey,

16.5.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, gurur, nefsaniyettten gelir, benlikten gelir. şeytanla arkadaştır. Onun için mümkünse hayat boyu bu kelimeyi kullanmayalım. Şükredelim, hamdedelim, teşekkür edelim...gururda bir nefsanilik, bir meydan okuma vardır. Halbuki nimeti veren yalnız Allah’tır. Kedi, nimeti verenin, rızkını gönderenin Allah olduğunu bilir. Ona yiyeceğini verene sadece vasıta gözüyle bakar. Allah istemeseydi, murad etmeseydi bu kimse bana rızkımı verir miydi hiç, der. Onun için kendisini sahiplenen kimseye sadece vasıta gözüyle, aracı gözüyle bakar. İnsanlar bu inceliği bilmedikleri için “kedi nankördür” derler. Kedi, asil bir mahluktur. Peygamber Efendimiz, kedileri çok sevdiği için bir sahabiye “Ebu Hüreyre”, “Kedilerin Babası” ismini vermişti. Tarihe de öyle geçti. Biz, hep şükür içinde kalalım. Şükredenler n güzel insanlardır. Onlar edeplidir, saygılıdır, tevazu sahibidir, hadlerini bilirler. Daima teslimiyet içinde yaşarlar.

Kıymetli yavrum, yeni maillerini bekler, selam, sevgi ve saygılarımı sunarım.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :