.
NAMAZA GELEN KAÇ KİŞİ, KILAN KAÇ KİŞİ?
Halife Harun Reşid bir Ramazan günü gizli bir velî olan kardeşi Behlül Dânâ'ya tembih etmiş:

- Akşam namazında camiye git, namaza gelen herkesi iftara davet et.

Akşam olur, namaz kılınır, namazdan sonra Behlül 5-10 kişilik bir grupla çıkagelir. Harun Reşid şaşırır:

- Behlül bunlar kim? Ben sana namaza gelen herkesi saraya iftara çağır diye tembih etmedim mi? Sen o kadar cemaatin arasından bir sofralık bile adam getirmemişsin...

- Efendimiz, siz bana camiye gelenleri değil, namaza gelenleri iftara çağır dediniz. Namazdan sonra bendeniz cami kapısında durdum, çıkan herkese hocanın namaz kıldırırken hangi sureyi okuduğunu sordum. Onu da yalnız bu getirdiğim kişiler bildi. Camiye gelen çoktu ama namazı kılmaya gelenler yalnız bunlarmış. Ben de onları alıp geldim...

***

HERKES ATEŞİNİ KENDİ GÖTÜRÜR
Bir gün Hak aşığı Behlül Dânâ, üstü başı toz toprak içinde uzun bir yolculukan gelmiş gibi halife Harun Reşid'in huzuruna çıktı. Harun Reşid sordu:

- Bu ne hal Behlül, nereden geliyorsun?

- Cehennemden geliyorum efendim.

- Ne işin vardı cehennemde?

- Ateş lazım oldu da ateş almaya gittim.

Halife tebessüm eder:

- Peki, getirdin mi bari?

- Hayır efendim getiremedim. Cehennemin bekçileriyle görüştüm, onlar "Sanıldığı gibi burada ateş bulunmaz, herkes kendi ateşini dünyadan kendisi getirir." dediler.