|
Konu : Edep ve tevazu, hayatın en güzel çiçekleri.
Gönderen :
Can
Tarih :
6/27/2019 4:12:57 PM
.
İyi günler Sabri Amcacığım, merhaba yine,
Sizin yazılarınızı her zaman annem de okuyor bazan ben ona okuyorum o iş yaparken, üzerinde konuşuyoruz.
Sabri Amca size bir soru sormak istiyorum. Geçen gün sizin bir kitabınızda okudum. Tevazu sahibi olmak insanı güzelleştirir diyordunuz. Tevazu sahibi nasıl olur Sabri Amca, çocuklar da tevazu sahibi olabilir mi? Ellerinizden öpüyorum Sabri Amca. Çok teşekkür ederim.
Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :
---------------------------------------------------------------------------------
Sevgili yavrum, Kur’an-ı Kerim’de yazıyor: “O seni bir kan pıhtısından yarattı”. Başkangıcımız böyle. Sonumuz kara toprakta. Böyle bir dünyada neyle mağrur olacağız, kibirli gezeceğiz? Herşey, öyle geçici ki para, pul, mal, mülk, mevki makam, şan, şöhret, öyle geçici ki. Hiç birimiz bir saat sonra ne olacak bilmiyoruz. Hepimiz minicik de olsa sevgiye, saygıya, ilgiye muhtacız. Hepimiz bir parçacık aranıp sorulmanın özlemi içindeyiz. Bazan bir hatırımızın sorulması, omuzumuza konan sevgi dolu bir el, bir tebessüm bizi sonsuz derecede mutlu etmeye yetiyor. İki yıl önceydi. Çok değerli eşim Hakka göçmüştü. Kendimi öyle yalnız hissediyordum ki. Yapayalnızdım, gariptim, kimsesizdim. Pencerenin dışında bir sinek gördüm. O anda ne düşündüm biliyor musun? Keşke dedim, sinek gelse elime konsa onunla arkadaşlık yapsam. Beni teselli etse. Demek ki yavrum insanın öyle günleri oluyor ki bir sinekten bile gelse onun sevgisine, şefkatine ihtiyaç duyuyor. O kadar sevgi, ilgi özlemi içinde olan bir insan nasıl malım var, mülküm var, mevkim, makamım var diye kasım kasım kasılabilir? Burnu havalarda dolaşır, firavunluk taslar? O nedenle yavrum edep ve tevazu içinde yaşamak tutulacak en güzel yoldur. Hindistan’ın kurtarıcısı Mahatma Gandhi ”Her sabah” diyor, “evden çıkarken Allah’a şükreder, ayakkabımın üzerindeki tozdan kendimi daha büyük görsem ağlayarak Allah’a sığınırım.” Bir veli zat sabahleyin işine gidiyormuş. Gece mütemadiyan yağmur yağmış. Yollar vıcık vıcık çamur. O veli zat taşların üzerine basarak çamura girmemeye gayret ediyormuş. Bakmış karşıdan bir köpek geliyor. O da çok dikkatli taşlara basarak yürüyormuş. Bir süre sonra karşı karşıya gelmişler. Veli zat düşünmüş, “O, Allah yarattığı gibi tertemiz duruyor. Benim bütün gayretime rağmen bazı hatalarım, kusurlarım, günahlarım oldu. O halde o benden üstündür” demiş kendisi çamurlu bir yola girererk taşlarda yürüme hakkını köpeğe bırakmış...
Sevgili yavrum, bir parça aklı olan insan mütevazi olur. Edepli olur, saygılı olur. Allah, cümlemize bunu nasibetsin.
Sevgili yavrum, gözlerinden öpüyor, daima çalışkan olmanı diliyorum.
Aziz Ruhlarına Fatihalarla.
|
Geri Dön