Sayın hocam,

    Cevabınızı bugün okudum. Yazdıklarınız benim kalbimden geçenler. Özellikle çocuğumu nasıl yetiştirmem konusundaki düşünceleriniz, benim kalpten hissettiklerim. Ama nasıl ve nereden başlayacağımı bilmiyorum.yazdıklarınızı çocuğumu yetiştirirken yapabilmem için önce kendimin bütün bunları hissetmesi ve yaşaması lazım. Bazı zamanlarda Zeynebi kendimde kendimi bile aşan çok güzel duygular ve davranışlarla yaşıyorum. Bazı zamanlarda ise kendimden uzak,hayattan uzak,herşeyden uzak ve en kötüsü de ALLAH tan çok uzakta olduğumu hissediyorum. İşte böyle hissettiğim zamanların sonunda muhakkak bir bunalım geçiriyorum. Ama tabi kimse farkında olmuyor ve sonra yeniden ibadetlerime başlıyorum. Bu böyle bir zaman gidiyor. Boşa geçen günlerime acıyorum, namaz kılmadığım zamanlara pişman oluyorum, israf ettiğim zamana üzülüyorum. Hiçbir anımı boş geçirmemek insanlara faydalı olmak, güzel düşünmek,güzel görmek ve güzel yaşamak en büyük hedefim oluyor. Ama hiçbir zaman pes etmiş değilim. Hep en umutsuz olduğum anda şöyle düşünüyorum, bu günler geçecek ve güzel günler yine gelecek, şer olanın sonunda muhakkak bir hayır vardır. Hocam böyle uzun uzun yazıyorum ama inşallah sıkıntı ve zaman kaybı vermiyorumdur. Çünkü etrafımda sohbet edebileceğim,bu tür şeyleri paylaşabileceğim hiç kimse yok.

     Herkes para, pul, mal, mülk, saç, kıyafet derdinde. Hocam inşaallah sizin telkinlerinizle kitaplarınızla ve dualarınızla istikamet bulacağıma inanıyorum. Kitaplarınızı okudukça dünyaya çok dar ve küçük bir pencereden de olsa başka gözle bakmaya başladım. Herşey için teşekkür ederim. Hakkınız helel edin. Saygı ve sevgilerimle.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :