.
BİZ DE BÖYLE OLABİLSEK...
"Beş yaşındaydım, bir gün rahmetli annem dedi ki, oğlum git bakkaldan kibrit al. Bir bakkal Hacı Efendi vardı. Gittim. “Bakkal Amca bir kibrit ver” dedim, parayı bıraktım. “Vermeyeceğim” dedi. Şaşırdım. “Niye Hacı Amca,” dedim, “sen beni seversin.” “Vermeyeceğim” dedi. “Niçin” dedim. “E, sen selâm vermeden içeri girdin,” dedi. “Selâm vermeden girilir mi içeri,” dedi. Bir mahcup oldum... “Peki ne yapayım amca şimdi,” dedim. “Şimdi çık, biraz dolaş, gene gel, girerken selâm vererek gir,” dedi. Öyle yaptım, söyledim. “Bir kibrit rica ediyorum,” dedim. Kibriti verdi, baktım yanında bir de çikolata. “Bu ne?” dedim. “Bu sana başarı mükâfatı,” dedi. “İlk defa selâm vererek geldin,” dedi, “inşallah son nefesine kadar buna devam edersin,” dedi.

Şimdi bakın efendim. Bir toplum ki bakkal, mahallenin beş yaşındaki çocuğunun terbiyesiyle kendini yükümlü görüyor. “Yaa bana ne, ben paramı alırım, kibritimi veririm” demiyor efendim. Şimdi bizler de böyle olabilsek... "
Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.