Cok kiymetli Büyügüm, size rahmetli teyzelerimden bahsetmek istiyorum. En büyük teyzem 3 evladi esinin birinci rahmetli esinden, 3 evladida kendinden olmak üzere 6 evlat yetistirdi.Insan gözünün önündeki güzellikleri henüz cocuk oldugu icin hemen farkedemiyor, olgunlasinca Allah ona bu güzellikleri hatirlativeriyor. Ulviye teyzem 6 evladinida bir lokma haram yememeye özen göstererek yetistirdi. Hepsi Allaha sükür iyi, efendi, meslek sahibi sahislar oldular. Teyzem cok ama cok tutumlu bir insandi, coraplarini bilmem kac kez yamamistir. Elbiseleri yamalardan bir baska hale girmislerdi, teyzemin evlatlari ögretmen lisesinde okurken, kendi elbise eskilerini annelerinden ögrendikleri bicimde kendileri yama yapmislar.Ve hicbir zaman durumlarindan sikayet etmediler, ne sabirli, ne güzel egitimli kisiler... Kolaymi bundan 30-40 sene evvel 6 cocugu okutmak, beslemek. . Teyzemin esi vefat ettiginde, esinden kalan emekli 3 ayliginida devlete bagislamaga kalkmisti . Sebebide "kendisinin bir devlet hizmetinde bulunmadigini, bu 3 ayligi hakedemiyecegi idi". Bende simdi elbiselerimi yama yapmasamda cok dikkatli, tasarruflu olmaga gayret ediyorum.Iki evladim var onlara hayatin her devrinde, her türlü bolluk icinde bile yoklugu düsünüp ona göre esyaya kiymet vermelerini ögütlüyorum. Rahmetli teyzemin hayat tarzi gercekten incelemege ve örnek alinmaga degerdi. Simdi yillar sonra banada örnek olmaga devam ediyor. Onun kücügü rahmetli Mediha teyzem cok gariban, sessiz bir insandi. Kücük kizim 3 yasinda iken onunla ilk kez karsilasmis ve ona "seni seviyorum" diye hitap etmege baslamisti.Teyzemin adi "seni seviyorum" olarak kaldi. Bize göre cok cileli bir hayat cekmis, ama ona bakarsaniz kimseden bir sikayeti olmayan, kimseden ve olumsuz olaylardan yakinmayan bir insandi. Kendisine zulüm yapanlara bir kez kötü laf etmezdi.7 evladini cilelerle cok büyük zorluklarla büyüttü. Herhangi bir geliri olmadigi icin parayla bir iside olmadi.Sadece dedemden bir minik miras kalinca eline azicik bir miktar gecti ondanda hepimize birer hediye aldi. Bir gün Ankara´da "pazara gideyim, gezip geleyim "demis evdekilere. Döndügünde üzerinde hirkasi yokmus. Annem " Abaa; hirkana ne oldu? " diye sorunca. "Amannn orda bir kadincagiz vardi, üstünde bisey yoktu, hirkamida begendi bende cikardim verdim" demis. Iste böyle üzerinde sadece "Allah´in emaneti vücudunu tasimayi" yeterli gören bir insandi güzel teyzem. Abdest almis, Namaz kilmis torunlarina dua okurken vefat etmis. Allah bize hayatlari ile böyle güzel örnek olan büyüklerimizi nur icinde yatirsin.Amin. Onlari düsündükce icim huzurla doluyor. Cok saygi ve sevgi ile, Suna

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :