Sayın Suna Hanım,

26.5.2007 tarihli mailinizi aldım.

Her iki de bize ve bütün insanlara örnek iki teyzenizi anlattığınız için size çok teşekkür ederim. İnanın okurken gözlerim doldu. Allah onlardan razı olsun. Onlar kadınlığın yüzakı, eli ayağı öpülecek mübarek insanlar. Ne kadar duygulandım, inşallah hiç unutmam ve her yerde anlatırım.

Kıymetli yavrum, merhum hocam operatör doktor Münir Derman, “Şikayet, nefsin kendi kendine tekme atmasıdır” derdi. Hiç hoşlanmazdı. Bize de sık sık “Yan ama tütme” derdi. Önemli olan, hayatı bütün realitesiyle, olduğu gibi kabul etmek ve sonra onun karşısında ne gerekiyorsa ölüm bahasına da onları yapmak. Bir hayat ancak böyle anlam ve değer kazanır, güzelleşir, örnek olur. Şikayet aciz, zavallı insanların sığınağıdır. Bizlerin şikayet etmekle geçirilecek zamanımız yok ki. Önümüzde adam gibi yaşanması gereken bir hayat var. Önemli olan o hayatı güzelleştirebilmek, ona renk, ışık, şiir katabilmek. Bunu yapabilenler ne güzel insanlardır. Allah onlardan razı olsun. Bizlere de o yolda yürümeyi nasib etsin.

Yeni maillerinizi bekler, selam, sevgi ve saygılarımı sunarım.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :