GÜZEL İNSANLAR, GÜZEL HATIRALAR
"Yıllarca evveldi. Danıştay’da çalışıyordum. Öğle tatilinde defterimi açmış, günlüğümü yazıyordum. O sırada kapı açıldı. Rahmetli Selahattin Bey girdi içeriye. Ne yaptığımı sordu. “Günlük yazıyorum” dedim. “Sakıncası yoksa biraz okur musun?” dedi. “Memnuniyetle” dedim, ve okumaya başladım. Mayıs ayındaydık. O gün harikulade güzel bir bahar günüydü. Günlüğümde baharın güzelliklerini anlatıyordum. “Hayat, seni seviyorum” diye bir cümle geçmişti. Selahattin Bey’in gözleri yaşardı, “Sabri” dedi, “bir kadına ilan-ı aşk eder gibi hayata seslenen bir insanı hayatımda ilk defa görüyorum”.