.
İKİ GÜZEL İNSAN, HER İKİSİ DE NUR İÇİNDE OLSUNLAR
"Yıllarca evveldi. Danıştay’da çalışıyordum. Öğle tatilinde defterimi açmış, günlüğümü yazıyordum. O sırada kapı açıldı. Rahmetli Selahattin Bey girdi içeriye. Ne yaptığımı sordu. “Günlük yazıyorum” dedim. “Sakıncası yoksa biraz okur musun?” dedi. “Memnuniyetle” dedim, ve okumaya başladım. Mayıs ayındaydık. O gün harikulade güzel bir bahar günüydü. Günlüğümde baharın güzelliklerini anlatıyordum. “Hayat, seni seviyorum” diye bir cümle geçmişti. Selahattin Bey’in gözleri yaşardı, “Sabri” dedi, “bir kadına ilan-ı aşk eder gibi hayata seslenen bir insanı hayatımda ilk defa görüyorum”. Çok duygulanmıştı, o heyecan benim de gözlerimden yaş getirmişti. İki insanın aynı duyguyu yaşarken, beraber gözyaşı dökmesi kadar muhteşem ne olabilir? Şu anda o hatıra gözlerimin önünde canlandı. Ürperdim. Selahattin Bey, ne hassas, ne ince bir insandı. Onunla Danıştay günlerinde dostlukların en güzelini yaşadık. Nur içinde yatsın. Allah’ın rahmeti, Peygamber’in şefaati üzerine olsun."
Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhlarına Fatihalarla.