.
Merhaba Sabri amca;

Hayırlı bir Cuma geçirmenizi diliyorum. Dün öğlen müzik kursuna gittim, yine çok güzel, unutamayacağım anlar geçirdim orada kanun, gitar sesleri arasında. Konserimize de çok az kaldı, çalışıyoruz. Ben de solo söyleyeceğim bu konserde “Barış Manço Kültür Merkezi”nde. Söyleyeceğim şarkıyı bilir misiniz bilmiyorum! Eski ve bilinen bir Türk Sanat Müziği Şarkısı; Sözleri şöyle:

“Kalbe dolan o ilk bakış

Unutulmaz, unutulmaz

Sevda ile ilk uyanış,

Unutulmaz unutulmaz

İlkbahar, yaz mevsim mevsim,

Birkaç mektup, birkaç resim,

Yıllar geçse o bir isim,

Unutulmaz, unutulmaz...”

Böyle devam ediyor, iki kıtası daha var; çok güzel bir şarkı. Müzikten sonra dün anneannemlere gittim, anneannemle oturduk biraz. Anneannem teyzemle birlikte yaşıyor. Onların üst katında da teyzemin kızı, kocası ve o çok sevdiğim 2,5 yaşındaki kızları yaşıyor. Oraya gelmişken onu da bir göreyim istedim, aradım telefonla “Anneannemdeyim, aşağıda. Gelip Doğa’yı da göreyim beş dakika” dedim. Yatıp uyuyacaklarını, çok dolaştıkları için yorulduklarını söyledi kuzenim. Bozuldum biraz doğrusu ama belli etmedim, peki tamam dedim. Ben kimseye hayır diyemem, geçen hafta sonu akşamüstü altıbuçuk gibiydi saat, tam eşimle yemeğe oturacaktık, kuzenim aradı, “size gelecektik müsaitseniz, sizin oralara yakınız” dedi; ben de tabii buyrun dedim ve eşime yemeği daha sonra yeriz dedim, o da tamam dedi. Sonra geldiler. Çok memnun oldum ben; misafiri severim zaten. Hem biz kuzenimle beraber büyüdük, onu da çok severim. Ama bazen öyle şeyler söylüyor ki kırılıyorum sanki! O küçük 2,5 yaşındaki kızları da beni çok seviyor, nezaman beni görse hiç beni bırakmak istemiyor, benimle gelmek istiyor; acaba diyorum ona çok mu sevgi gösteriyorum, aslında çok fazla bişey yaptığım yok; sadece ilgileniyorum, konuşuyorum onunla büyük insan gibi; her sorusuna cevap verip açıklıyorum sorduğu şeyleri ama belki de anne-baba olarak rahatsız oluyorlar. Acaba biraz uzak mı durmalıyım?

Yanlış bir şey söylediysem affedin. Allah’a emanet olun, sevgi ve saygıyla ellerinizden öpüyorum...

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

___________________________________________________

Sayın İlknur Hanım,

Kıymetli yavrum, müziği sevmen çok güzel bir olay. Gönül ister ki bütün güzel sanatları sevesin. Müzik de güzel, edebiyat da güzel, resim de güzel. Mümkünse onlarla da ilgilenmeni isterim.

Kuzenine kırıldığını söylüyorsun. Değerli yavrum, beşeri münasebetler şimdiki adıyla insanlar arası ilişkiler çok ilginçtir. Bazan bizim sevdiğimiz insanlar bizi sevmeyebilir. Onu da hoş görmeli, onlara da saygı göstermeliyiz. Yeryüzünde herkes tarafından sevilen bir tek kişi yok. Muhakkak biz ne olursak olalım sevenler de oluyor, sevmeyenler de. O zaman olayı büyütmeden çok doğal kabul edip ona göre mesafeyi açmamız gerekir. Demek ki bazı kimseler bizim varlığımızdan sıkılıyorlar. Belki rahatsız oluyorlar. Onları bunaltmaya da hakkımız yok. Diyeceksin ki ben ne yaptım? Orası önemli değil. Önemli olan iki insan arasındaki elektrik. Bazan bir tarafın sımsıcak duygularına öbür taraf buz gibi hareket ediyor. O zaman maç bitmiştir. Uzatmanın anlamı yok. Maç bittikten sonra atılan gol nizami değildir. yapılacak tek hareket var: Seven de sağolsun, sevmeyen de deyip ilişkiyi kontrole almak, mesafeyi açmak. Bizim sevgimiz de darı değil ki önüne gelene saçalım. Mesafe açılmadığı takdirde karşı taraf bazan kabalıktan, küstahlığa kadar gidebilir. Ona göre durumu ayarlayacağız. Hepsi bu.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.