.

İNSANLARI ELEŞTİRME, ANLAMAYA ÇALIŞ, TA Kİ ESKİMEYEN, PÖRSÜMEYEN, HER DEM TAZE OLAN BÜYÜK GERÇEĞE ULAŞANA KADAR...
"Çevremizdeki insanlara, hep eleştirmek, hep onlarla alay et­mek ve küçümsemek için bakmakla, en büyük kötülüğü ken­dimize yapmış olmuyor muyuz? Aslında yaşamanın ve varol­manın amacı; Yüce Allah’a ulaşmayı engelleyen, bizi yabancı­laştıran her şeyden kurtulmak değil midir? Hayatta hiçbir şey “insanı öğrenmek”, onu anlamaya çalışmak kadar heyecan ve­rici değildir.

İnsan ne bir tez, ne bir antitezdir. İnsan bir sen­tezdir. Bu sentezi çözümleyebilmek müthiş zekâ, dikkat ve gay­ret sarfını gerektirir. Hayatta öyle anlar ve durumlar oluyor ki, bazen insanı en çok anladığımızı sandığımız zaman, ne kadar uzak olduğumuzu görüyoruz. Biz ki içimizde zıtların uçurumunu yaşıyoruz. Tâ ki, O’na ulaşıncaya, Tevhid’e, birliğe varıncaya kadar, yeniyi bulana, solmayan rengi, pörsümeyen güzelliği, bo­zulmayan âhengi, her dem taze kalanı bulana kadar..."
Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.