Sayın Özden Çiçek,

19 Şubat 2006 tarihli mailinizi aldım. Okurken satırlar hiç bitmesin istedim. Yine nefis bir yazı. Güzel, çok güzel, inanılmayacak kadar güzel. Yine bütün insanların ders alacağı, nefis bir örnek. Allah cümlemize, yeryüzündeki bütün insan kardeşlerimize bu ilmeği doğru bir şekilde atmayı nasip etsin. İnsan aynı yazıyı tekrar tekrar okumak istiyor, doyamıyor, bıkamıyor. Ne mutlu size. İnşallah bizler de hayat halısının her ilmeğini İslam edebine göre incelik, zarafet içinde atmayı öğreniriz. Buna bizim de, bütün dünyanın da öyle ihtiyacı var ki. Bugün bütün insanlık ıstırap içinde. Bir insan düşünün, yanı başında pırıl pırıl bir menba suyu var. İslam'ın hayat suyu iyiliğin, güzelliğin, inceliğin, estetiğin kaynağı. Bizler o kaynağı bırakıyor, mülevves, pis, iğrenç çamur birikintilerinden su içmeye kalkıyoruz. Sonuç ortada. Karacaoğlan'ın dediği gibi, "Bir ben değil, cümle alem perişan". İçimiz kan ağlıyor, elimizden bir şey gelmiyor. Ne olur, bu it dalaşını bıraksak, Beethoven'in 9ncu Senfonisinin Koro kısmında olduğu gibi, "Birleşiniz insanlar, kardeş gibi olunuz" sözünü terennüm edebilsek. Ne olur yedi milyar insan elele versek, sevgiyle, saygıyla, dostlukla, kardeşlikle birbirimizi kucaklayabilsek.

Yeni maillerinizin özlemi içinde selam, sevgi ve saygı ile...

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :