30.5.2007 tarihli mailinizi aldım.

Efendim, Çiğdem Hanım, Özden Çiçek’den mail var deyince ne kadar sevindim bir bilseniz. İnanın sevinçten ağlayabilirdim. Hayatta hep acıdan, ıstıraptan ağlanmaz ki bazan sevinç de insanı ağlatabilir. Bu arada Nazım Hikmet’in o harikulade güzel mısraı hatırıma geliyor:

“Ferhat Usta, Ferhat Usta neden güzellik ağlatır insanı?”

Sağolun, varolun, eksik olmayın. Allah, bir gününüzü bin etsin.

Efendim, inanın yıllar geçiyor, yüzyıllar geçiyor ama hayatın asli unsurları olduğu gibi duruyor. Eski Mısır, eski Yunan, eski Hint’de yazılan şiirleri okuyun, birşeyin değişmediğini göreceksiniz. Her dönem, her çağ için hayat artısıyla, eksisiyle, güzeliyle, çirkiniyle, asiliyle, bayağısıyla hep beraber olmuş. Tıpkı pilin artı ve eksi uçlarında olduğu gibi. Ben, yaratılan her zerrenin bir sebebi, hikmeti olduğu kanaatindeyim. Hayat, çeşitli unsurlarıyla bir muhteşem kitap. Onu okuyup, ders çıkarıp, pırıl pırıl bir yaşama sevincine ulaşabilenlere ne mutlu. Çocukluğumdan beri bedbin, karamsar, kötümser, menfi ruhlu insanlara hep hayret etmişimdir. Mübarekler sanki ağızlarını negatiflikleri sıralamak için açarlar. Şu şöyle, bu böyle başlarlar sıralamaya. İyi ama kardeşim neden sen hayattaki eksilere gözünü dikiyorsun? En azından bir o kadar da iyi, güzel, temiz, asil ve yüce insanlar var. Neden onları görmüyorsun. Hayat kitabı yalnız eksilerle, negatiflerle yazılmamış ki.

Benim Sevgili Yunus’um birgün içlenmiş, içlenmiş de feryad etmiş:

“Bu dünya dopdolu kalleş

Her birinden bir ses gelir”

Efendim, bütün mesele eşek arısının yanında balarısını da görebilmek. Dikenin yanında gülü görebilmek. Gecenin yanında gündüzü örebilmek. Hayat, artısıyla, eksisiyle bir bütün, bir kompozisyon. Sizin aldığınız pilin iki ucu da artı olsa radyonuz çalışır mı? Hayat da öyle efendim. Ahmet Hamdi Tanpınar, bir ölünün ağzından yazdığı şiirinde hayata karşı olan sonsuz sevgisini şöyle anlatır

“Hepsi güzeldi, kar, tipi, fırtına

Günlerin geçişi ardı ardına

Hasretiz bir kanat şakırtısına

Mavi gökte kuşlar hala uçar mı?”

Hayata tevhidi açıdan baktığımız zaman karşımıza inanılmaz, akıl almaz güzellikte müthiş bir kompozisyon çıkıyor. O kompozisyonu görebilenlere, sezebilenlere, hissedebilenlere ne mutlu. Allah, o güzellikleri bize de, yeryüzündeki bütün insanlara nasip etsin. Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan