Hocam çevremdeki bazı insanlar devamlı başkalarını haksızlık yapmakla kendisini adam yerine koymamakla, kendisinin çok şey hakettiğini ve insanların kendine hakettiği değeri vermediğini, diğer insanların da haketmedikleri değeri gördüklerini düşünüyor. Örneğin beni ve birçok insanı aldığım ücrete layık görmüyor. Ve yaptığı şeyi Allah adına yaptığına ve zulme karşı direndiğine inanıyor.

Efendim ben de bu yüzden haksızlığa sebep olduğum için ve oranın huzurunu bozmakta vicdanen rahatsız hissediyorum ve işten ayrılmak istiyorum. Sonuçta rızkı veren Allah başka yerde de iş bulabilirim Sizce böyle bir durumda ne yapabilirim.

Bu arada bencillikle kendini sevmek arasındaki denge nedir. İnsanlar her şeyin en iyisine kendini layık görüyorlar bense sizin söylediğiniz gibi şu andaki durumumu haketmediğimi bunların Allah'ın bana büyük lütfu olduğunu düşünüyorum. Ama bazen kendimle çelişkiye düşüyorum ben kendimle barışık bir insan değil miyim bu yüzden diye.

Bu arada ben yaşama sanatı konusunda çok eksiğim, etrafımdaki güzellikleri göremiyorum. Bunun için Gönül Sohbetlerini okuyorum. Mesnevi şerhine başlamayı düşünüyorum. Mesnevi şerhini anlatan sohbetler dinliyorum. Daha başka ne yapabilirim

Selam sevgi saygılarımla

--------------------------------------------------------------------------------

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

Sayın “Gönül Yolcusu”

Kıymetli yavrum, biz şu ne der, bu ne der, it ne der, köpek ne der diye düşündüğümüz sürece hiçbir zaman mutlu olamayız. Jean Paul Sartre, “Başkaları cehennemdir” diyor. Lütfen bırakalım artık şu el alem laflarını. Kim ne derse desin, sen önündeki işine bak. Onu en iyi yapmaya çalış. Hepsi bu kadar. Geriye kalanı sadece laf-ü güzaf.

Değerli yavrum, bunları düşünme bile. Sen, sadece önündeki işini en iyi yapmaya çalış. Hepsi bu kadar.

Gönül Sohbetleri kitaplarını otuz kere, kırk kere oku. O sana yeter.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.