.
Sevgili ve Çok Değerli Babacığım,

Son zamanlarda “Affetmek” duygusunu düşünüyorum. Affetmek bence çok yüce bir olgu ve her gönül bunu kaldıramıyor sanıyorum. Son okuduğum kitapta ölmek üzere olan yaşlı bir profösörün,öğrencisine: ”Hayatta önemli olan seni kıranları affetmektir. Benim, kırdığım insanları şu an bulup tek tek özür dilemem mümkün değil. Ama şunu yapıyorum; Onların adına Allah’tan özür diliyorum. Sen de yaşadığın sürece affedici ol” diyordu.. Tıpkı sizin dediğiniz gibi. Çok sevdiğim bir ablam; ”Hayatta her şeyin Allah’tan geldiğini bilirsen, o zaman sıkıntı da dert de olmuyor” demişti.

Kırıldığım, incindiğim zamanlarda o an çok fevri davranıp sinirleniyordum. Ama şimdi sizin sayenizde olaylara daha yumuşak daha gönülce bakmaya çalışıyorum. Allah sizden razı olsun.

Bu konuyla ilgili düşüncelerinizi bekliyorum efendim. Ellerinizden öpüyorum. Saygı sevgi ve hürmetlerimle..

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :
------------------------------------------------------------------------
Sayın FunKar,

Kıymetli yavrum, her gece yatarken şöyle derim, “Allah’ım, doğduğum andan itibaren şu ana kadar geçen zaman içinde ne kadar insan, hayvan, bitki, eşya ve cemadat kalbi kırmışsam hepsinden, önce Senden, sonra onlardan özür diliyorum, af diliyorum. Yarabbi, onların da affeylemelerini nasip eyle. Senden niyazım bu.”

Kıymetli yavrum, kalbin arınması, temizlenmesi için kesin şekilde kinden, nefretten, düşmanlık hissinden uzaklaşmamız lazım. Kalbimizi tertemiz bir hale getirelim ki orası Allah, Peygamber aşkıyla dolsun. Gözlük camı kirli olursa dışardaki güzellikleri göremeyiz. Aynı şekilde kalbimizde dargınlıklarla, kırgınlıklarla, küskünlüklerle, kinler, nefretler, intikam duygularıyla dolu olursa mana yolunda bir adım ilerleyemeyiz.

Sevgili yavrum, şimdilik söyleyeceklerim bu kadar. Yeni maillerini bekler, selam, sevgi ve saygılarımı sunarım.

Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.