Sayın Emin Öztürk,

3.7.2007 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, mailinde çok önemli bir konuya değinmişsin. Gerçekten soru sormak çok incelik isteyen bir iştir. Eskiler “Nedir sualin, odur kemalin” derlerken bu durumu ne güzel belirtmişlerdir. Gerçekten günümüzde gazetelerde olsun, televizyonlarda olsun soru sorma adabına hiç riayet edilmeden soruluyor. O soruyu soranlara insanın sorası geliyor: “Be kardeşim, bu soruyu niye soruyorsun, öğrenip de eline ne geçecek? Kaldı ki sizin de belirttiğiniz gibi soru sormak o kadar incelik isteyen bir iş ki sokakta rastladığımız arkadaşa nereden geliyorsun veya nereye gidiyorsun demek bile İslam adabına sığmıyor. Çünkü o insan o anda söylemek istemediği, söylenmesinde sakınca gördüğü bir yerden geliyor olabilir. Onu utandırmaya, mahçup etmeye, zor durumda bırakmaya ne hakkımız var? Bir de saçma sapan sorulan sorular soran insanın ne kadar aptal, geri zekalı olduğunu göstermiyor mu? Yani kardeşim akşam ıspanak mı yedin, fasulya mı yedin kabilinden sorular soruluyor. Yahu ıspanak yesem sana ne, fasulya yesem sana ne, bunun sana ne faydası olacak? Bu senin kültürüne ne katacak? Ancak bilmediğimiz, öğrenemediğimiz, tereddüt ettiğimiz bir soruyu ehil bir kimseye sorarsak meraktan kurtulur, manen birçok şeyler kazanabiliriz. Tereddütlerimiz gider, daha güzel, daha temiz, daha berrak düşünmeye başlarız. Ölçü hep bu olmalı. Yoksa o sorulan soruların dedikodudan ne farkı kalır? Lütfen kendi kendimizi kandırmayalım. Unutmayalım ki aldanışların en kötüsü insanın kendi kendini aldatmasıdır.

Sevgili yavrum, duygularını, düşüncelerini, hayat ve insanlar karşısındaki tesbitlerini belirten yeni maillerini bekliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :